عجیب نیست که از اختلال تغذیه در میان زنان و دختران بشنویم، چه به صورت بی‌اشتهایی روانی (آنورکسی) یا پر‌خوری عصبی (بولیمیا). اختلال تغذیه در پسران
به‌ندرت می‌شنویم پسر یا مردی دچار اختلال تغذیه باشد، اما در سال‌های اخیر میزان مبتلایان به این اختلال در میان مردان و پسران دو‌برابر شده است. اختلال تغذیه در پسران
اگر والدین نگران وجود مشکلی در این زمینه هستند باید چه کنند و از کجا کمک بگیرند؟ اختلال تغذیه در پسران
ساموئل پالن، که در ۱۲ سالگی خود مبتلا به بی‌اشتهایی روانی بود، کتابی دربارهٔ نوجوانان مبتلا به این نوع بی‌اشتهایی نوشته است. پروفسور سندیپ رانوته، مشاور و روانپزشک کودکان و نوجوانان است.
اختلال تغذیه در پسران
بهترین روانشناس رشت
۱۴ توصیه برای والدین بهترین روانشناس رشت
توصیه‌های ساموئل پالن، نویسندهٔ کتاب “سالی که غذا نخوردم”
“وقتی ۱۲ سالم بود، مبتلا به بی‌اشتهایی روانی شدم و این مشکل چند سال ادامه داشت”. بهترین روانشناس رشت
“خیلی خوش‌اقبال بودم که تقریباً به آسانی از آن بیماری نجات پیدا کردم و تاکنون هم هیچ عوارضی از آن نداشته‌ام. اکنون ۳۰ سال دارم و حدود دو دهه است که هیچ اختلال تغذیه‌ای نداشتم”. بهترین روانشناس رشت
“۱۳ سالم بود که مبتلا به آنفلوآنزا شدم و وضعیتم چنان بحرانی شد که والدینم دریافتند مشکلی جدی وجود دارد و من نیاز به کمک دارم. من به‌قدری ضعیف شده بودم که نمی‌توانستم از پله‌ها بالا بروم و نزد پزشک بروم. ناچار بودیم از پزشک کمک بخواهیم و او مرا به مرکز خدمات روانی ارجاع داد”.
” والدینم در تمام آن مدت سخت تلاش کردند تا راه‌حل و درمانی پیدا کنند”. بهترین روانشناس رشت
“حالا رابطهٔ خیلی خوبی با غذا دارم… روزانه هیچ مشکلی با غذا خوردن ندارم، هرچه دلم بخواهد می‌خورم”. بهترین روانشناس رشت
بهترین مشاور رشت
۱. با پزشک متخصص مشورت کنید بهترین مشاور رشت
“نزد پزشک بروید، با او صحبت کنید. ممکن است به نظر توصیه‌ای بدیهی بیاید، اما بیشتر افراد از این موضوع وحشت دارند. وقتی موضوع را به قدر کافی جدی نگیرید، چالش‌ها و دشواری‌های بزرگی شروع می‌شود”. بهترین مشاور رشت
“فکر کنید که این موضوعی نیست که به تنهایی بتوانید حریف آن شوید و درمان آن به طرزی باور‌نکردنی دشوار است. هرچه زودتر به درمان آن اقدام کنید، بهتر است”. بهترین مشاور رشت
روانشناس خوب در رشت
۲. همهٔ گفتگو‌ها نباید دربارهٔ غذا و خوردن و وزن باشد روانشناس خوب در رشت
“آنچه واقعاً به من کمک کرد این بود که به یاری والدینم زندگی عادی در اطراف من جریان داشت و تا جایی که ممکن بود تلاش می‌کردند همه‌چیز عادی باشد. ما با هم بازی می‌کردیم و پارک می‌رفتیم و کارهای معمول روزانه را انجام می‌دادیم”.
” چنین شرایطی اهمیت زیادی داشت چون به من عادت‌ها و توانایی‌هایی می‌بخشید که ارتباطی با غذا و خوردن نداشت”. روانشناس خوب در رشت
مشاور خوب در رشت
۳. ارتباط با دوستان و آدم‌های اطراف‌مان خیلی مهم است مشاور خوب در رشت
“حدود یک سال بود که دوستانم از من می‌خواستند با آنها در بازی‌های کامپیوتری شرکت کنم یا وقتی به پارک می‌رفتند از من هم می‌خواستند که همراه‌شان بروم… اما من همیشه جواب منفی می‌دادم. مشاور خوب در رشت
“اما آنها به دعوت‌‌شان ادامه دادند و والدین من هم مرا مدام در این زمینه تشویق کردند تا این که گاهی در این فعالیت‌ها شرکت کردم. مشاور خوب در رشت
“این موضوع خیلی اهمیت داشت چون حفظ این روابط و دوستی‌ها برای زمانی که من بهبود پیدا کردم،ِ بسیار حیاتی بود چون نیاز به دوستانی در اطراف خودم داشتم”. مشاور خوب در رشت
روانشناس بالینی رشت
۴. با مدرسهٔ فرزندتان دربارهٔ اختلال تغذیهٔ او صحبت کنید روانشناس بالینی رشت
“اگر دچار اختلال تغذیه باشید، مدرسه رفتن چالش بزرگی است. مدرسه‌ها هر روز بیشتر این موضوع را می‌پذیرند و در این زمینه کمک می‌کنند، مهم این است که موضوع را با آنها در میان بگذارید تا در محیط مدرسه هم بتوانید بهترین رفتار را با این اختلال داشته باشید. این کار باید با همکاری و نظارت خدمات پزشکی انجام شود و نمی‌توانید خودتان به تنهایی از پس آن برآیید”. روانشناس بالینی رشت
” یکی از کارهایی که من انجام دادم این بود که در بازی‌های مدرسه شرکت نمی‌کردم و ورزش هم نمی‌کردم و وقتی بقیه ورزش و بازی می‌کردند در اتاق مدیر می‌نشستم و مشق‌هایم را می‌نوشتم”. روانشناس بالینی رشت
“در هر موقعیتی که مربوط به غذا خوردن بود یا در وقت ناهار چاره‌ای جز مواجه شدن با بچه‌ها نبود، این تجربهٔ اجتناب‌ناپذیر اجتماعی بود، از این رو برخورد با‌برنامه و حساب‌شده با آن بسیار اهمیت داشت”. روانشناس بالینی رشت
روانشناس کودک رشت
۵. ماجرا‌ها و تجربه‌های دیگران خیلی مفید است روانشناس کودک رشت
“افرادی که مبتلا به اختلالات تغذیه هستند تمایلی به بیان تجربه‌ها و ماجرا‌های خود ندارند، چون احساس می‌کنند آنچه از سر می‌گذرانند و تجربه می‌کنند با هیچکس دیگری مشترک نیست و شباهتی ندارد، اما اگر بتوانید افراد دیگری که تجربه‌ها و مشکلاتی همانند شما دارند پیدا کنید، بسیار مفید است”. روانشناس کودک رشت
” اینکه روان‌پزشکی که در دوران درمان ملاقات کردم خودش هم زمانی دچار اختلال تغذیه بود، به من خیلی کمک کرد. پیوند با شبکه‌های حمایت و پشتیبانی افرادی که خودشان مبتلا به این اختلالات بوده‌اند، خیلی مفید است”. روانشناس کودک رشت
مرکز مشاوره در رشت
توصیه‌های پروفسور سندیپ رانوته، مشاور وروانپزشک کودکان و نوجوانان مرکز مشاوره در رشت
- ۱. در سکوت رنج نبرید، با آدم مطمئنی حرف بزنید مرکز مشاوره در رشت
- ۲. اختلالات تغذیه بیماری‌های واقعی هستند. “یادتان باشد نه شما و نه فرزندتان برای آن سرزنش و ملامت نمی‌شوید”
- ۳. اگر نگران هستید، هرچه زودتر کمک بگیرید “اگر فرزند یا عزیزتان مبتلا به دیابت شود، چه می‌کنید؟ با این موضوع هم همانطور برخورد کنید”.
- ۴. نزد پزشک یا مسئولان مدرسه بروید مرکز مشاوره در رشت
- ۵. نشانه‌های هشدار‌دهندهٔ اولیه اختلال تغذیه را دریابید مرکز مشاوره در رشت
- ۶. امید ابزار درمانی مهمی است “تا امید هست یاری و مدد هست. بسیار اهمیت دارد که تمام خانواده در جریان درمان فرد مبتلا به اختلال تغذیه مشارکت کنند و هم‌چنین مهم است که آنها از او حمایت و پشتیبانی کنند”. مرکز مشاوره در رشت
- ۷. اختلال تغذیه برای همه پیش می‌آید ” همهٔ افراد، از هر سن و جنس و نژاد و موقعیت اجتماعی ممکن است به این اختلال مبتلا شوند”.
[…] اختلال تغذیه در پسران و چند توصیه به مادران […]