در علم روانشناسی اضطراب(Anxiety) را بدین صورت تعریف می کنند: پاسخی نامتناسب به تهدیدی ناشناخته؛ و آن را در مقابل ترس(Fear) می‌دانند که پاسخی است متناسب به تهدیدی شناخته شده. هرچه که تعریفش باشد، همگان علایم روانی و جسمانی‌اش را می‌شناسند و از دل و جان تجربه‌اش کرده‌اند.
اما در دانش سلامت جنسی، اضطراب‌ها بسیار تعیین کننده‌اند. پس با توجه به اهمیت آن،پنج اضطراب مشهور جنسی را بشناسید:

1- اضطراب عملکرد (performance anxiety)

این،هسته اصلی بسیاری از اختلالات جنسی مخصوصا در مردان است. زودانزالی و اختلال نعوظ اغلب با این اضطراب همراه‌اند.
مردی که یک بار وسط کار، عملکرد آلتش مختل شود؛ مثلا بی‌اختیار انزال شود یا نعوظش از دست برود و در اوج برانگیختگی همسر، از میدان کناره‌گیری کند، دفعه بعد، با بار سنگینی از اضطراب روی شانه‌هایش وارد کارزار سکس می شود: «نکند این بار هم…» و چه انتظاری از این مرد می رود؟
فکرش را بکنید که بارها و بارها این اتفاق تکرار شود؛ اضطراب آن قدر سنگین می‌شود که ذهنِ ناخودآگاهِ مردِ بی‌نوا کلا در دکان سکس را تخته می کند.

2- اضطراب آلت تناسلی (penis anxiety)

مردانی که مدام ذهنشان مشغول است که «نکند آلتم کوچک است» و نتیجه‌اش این می‌شود که آلت از کار می افتد.
دقت کنید که این اضطراب، فراتر از آرزوی همیشگی جنس مذکر است برای بزرگ تر شدن آلت؛ آرزویی که تا امروز دست‌نیافتنی بوده.
افراد مبتلا به این اضطراب، حتی نمی‌توانند با جنس مونث ارتباط بگیرند از ترس اینکه تحقیر شوند یا اگر هم وارد ازدواج شوند، سیستم‌شان درست کار نمی‌کند و ممکن است هم خودشان و هم همسرشان فکر کنند واقعا دلیلش همین کوچکی است.نکته اینکه سایز آلت ارتباطی با کیفیت و لذت رابطه جنسی ندارد.

3- اضطراب دخول (penetration anxiety)

این را زنان و مردانی دارند که درباره «نزدیکی» و به طور خاص، اولین نزدیکی، تصوراتی عجیب و غریب و ترسناک دارند. در خانم‌ها نتیجه این اضطراب می‌شود واژینیسموس؛ یعنی انقباض غیر ارادی عضلات یک سوم خارجی واژن، که دخول را غیر ممکن می‌کند و باعث می‌شود عملیات شب زفاف با شکست مواجه شود.
گزاف‌گویی نیست اگر بگوییم منطقه خاورمیانه و از جمله کشور ما، مهد واژینیسموس دنیاست.
در مقابل، عده کمی از مردان هم مبتلا به اضطراب دخول هستند. برای این مردان، شب زفاف که کم از صبح پادشاهی نیست، به دلیل ابتلا به اختلال نعوظ، تبدیل می‌شود به شام غریبان.

4- اضطراب خودارضایی (masturbation anxiety)

اینها همان دختران و پسرانی هستند که به دنبال خودارضایی گرفتار بعضی دردها می‌شوند و بعد که می‌شنوند خودارضایی هیچ عارضه جسمی‌ای ندارد، می‌گویند: «دکتر چی میگی! من خودم دارم می‌بینم!» و نمی‌دانند که این خودارضایی نیست که چنین کرده، که همان اضطراب است که علایم جسمی ایجاد می کند: کمردرد، سردرد، تنگی نفس، خستگی، بیش فعالی اتونوم (گرگرفتگی، رنگ پریدگی، تپش قلب، اسهال، تکرر ادرار و…) و خیلی علایم دیگر. این افراد باید اختلال اضطرابی‌شان درمان شود. وگرنه این همه آدم خودارضایی می کنند و ککشان هم نمی‌گزد.

5- اضطراب بکارت (hymen anxiety)

این یکی، در قوطی هیچ عطاری پیدا نمی شود، جز مرز پرگهر ما، که پر شده از دخترانی که به جای تحصیل و پیشرفت و بالندگی، شب و روز دارند به این فکر می‌کنند که «نکند پرده من آسیب دیده باشد»؛ «پرده من از چه نوعی است؟ حلقوی است؟ ارتجاعی است؟» جالب است که عده‌ای‌شان یک بار هم جرات نمی‌کنند برای معاینه به متخصص زنان مراجعه کنند و عده‌ای هم ده بار معاینه رفته‌اند و هنوز شک دارند.
این، یک جور اختلال اضطرابی است و آن را باید درمان کرد؛و گرنه یک دختر سالم نهایتا یک بار شک می کند و معاینه می‌شود و خلاص.

برای درمان اضطراب ها هم می شود دارو خورد و هم روش های مختلف روان درمانی برایشان وجود دارد. روان درمانی اما ارجح است.

مطالب مختلف روانشناسی :

تو باید بهترین باشی! کودک آزاری به سبکی دیگر 

بررسی اهمیت منیزیم برای ذهن – چرا منیزیم انقدر مهم است؟

بهترین روانشناس رشت بهترین مشاور رشت مرکز مشاوره رشت دکتر مهرداد نامدار