در یکی از قطارهای زیرزمینی مکزیکوسیتی، پایتخت پرجمعیت مکزیک، ناگهان یک صندلی ظاهر شده که ناراحت، نامناسب، تحقیرآمیز و شرم‌آور است.

صندلی برای راحتی مسافران است، اما این یکی طوری طراحی شده که مسافران را ناراحت کند.

بالای صندلی نوشته شده “مخصوص آقایان.”

ویکی بیکر، خبرنگار بی‌بی‌سی که از این صندلی گزارش تهیه کرده، می‌گوید که تکیه‌گاه صندلی شبیه بالاتنه یک مرد طراحی شده و در نشیمن‌گاه آن برجستگی‌ای وجود دارد که شبیه آلت تناسلی مردان است.

هدف طراح این بوده تا به مسافری که روی این صندلی می‌نشیند، یادآوری کند که مزاحمت ایجاد کردن برای زنان در محیط‌های شلوغ مثل مترو چقدر آزاردهنده است.

کنار صندلی در متروی مکزیکوسیتی نوشته شده: “جای راحتی برای نشستن نیست؛ اما این احساس بد در مقایسه با خشونت و آزارجنسی زنان هیچ است. آزاری که روزانه باید تحمل کنند.”

مکزیکوسیتی به آزار خیابانی زنان در وسایل حمل و نقل شهری شهرت دارد. بر اساس پژوهشی درباره آزار زنان در شهرهای مختلف، در سال ۲۰۱۴ مکزیکوسیتی یکی از بدترین‌ها شده است. اما آزارجنسی فقط به این شهر محدود نیست. در بعضی شهرهای پرجمعیت دیگر این حس آزاردهنده برای زنان ممکن است بدتر باشد و در بعضی دیگر اصلا احساس آزار نکنند.

مقام های مکزیکوسیتی تلاش دارند تا این تصویر بد را از چهره شهرشان پاک کنند.

برای توقف آزار خیابانی زنان در این شهر، واگن‌های مترو مخصوص زنان در نظر گرفته شده و اتوبوس‌هایی است که ورود مردان به آنها ممنوع است.

 

 

این صندلی قرار نیست همیشه آنجا باشد. نصب این صندلی بخشی از کارزار اطلاع‌رسانی سازمان ملل و مقام‌های مکزیکوسیتی، و هدف آن آگاهی‌رسانی درباره آزارجنسی در وسایل حمل و نقل عمومی است.

واکنش‌ها به این کارزار مختلف بوده است.

زیر ویدئوی تهیه شده توسط کارگزاران کمپین، بعضی آن را تحسین کرده‌اند و بعضی دیگر این ایده را “سکسیستی” یا “جنسیت‌زده” و غیرمنصفانه علیه مردها توصیف کرده‌اند.

ویدئو در ۱۰ روز گذشته هفتصدهزار بار دیده شده است.

مخالفان این ایده می‌گویند که نباید به همه مردان با این چشم نگاه کرد که قصد آزارجنسی زنان را دارند.

لنه لوپز پرز، از مدافعان حقوق زنان در مکزیک از این ایده استقبال می‌کند، اما تاکید می‌کند که نباید همه مردان را به این چشم نگاه کرد.

هولی کارل، بنیانگذار یک کمپین ضد آزار خیابانی زنان می‌گوید که باید به شکلی توجه را از سوی زنان به سوی دیگر ماجرا منعطف می‌کردند.

به اعتقاد هولی کارل، همیشه زنان هستند که به آنها گفته می‌شود برای جلوگیری از آزار چه کاری باید بکنند یا نکنند.

او این کارگزار را “کمپینی خلاق” توصیف می‌کند که مردان را نشانه گرفته است.

 

سال گذشته شهردار مکزیکوسیتی پیشنهاد داد که زنان یک سوت کوچک همراهشان داشته باشند و وقتی با آزار مردان مواجه شدند، سوت بزنند.

از این طرح به شدت انتقاد شد چرا که به گفته منتقدان به ریشه‌های موضوع نمی‌پرداخت.

آندره نوئل، روزنامه‌نگار در مکزیکو، در توییترش نوشته بود “وقتی جیغ کمکی نمی‌کند، این ایده چه فایده دارد؟”

یکی از زنان شهر که بدترین آزارها را در مترو دیده، اعتقاد دارد این صندلی هم کمکی به ماجرا نخواهد کرد.

او اعتقاد دارد که این صندلی فقط موضوع آزارجنسی را به سخره می‌گیرد چون “آزار واقعی اصلا شبیه این نیست.”

مانند بسیاری از زنان دیگر او فکر می‌کند باید کار جدی‌تری برای کاهش آزار زنان در اماکن عمومی انجام داد.