بر کسی پوشیده نیست که حمایت والدین از فرزندان و تشویق آنها چه به صورت کلامی و چه از مسیر اعطای جوایز متناسب در تقویت انگیزه کودکان تاثیر زیادی خواهد داشت. با این حال بر اساس یک تحقیق تازه اگر جانب احتیاط را رعایت نکنید همین موضوع تبدیل به عاملی در راستای تضعیف اعتمادبهنفس و استقلال آنها میشود. روش تشویق کردن فرزند
درحالیکه ممکن است تصور کنید تشویق کودکان بسیار مفید و حتی ضروری است، دکتر ویندی گرالنیک استاد روانشناسی دانشگاه کلارک ماساچوست موضوعی جدید را موشکافی کرده است. او با استناد به نتایج مطالعات متعدد خود در این زمینه توضیح میدهد که برعکس آنچه ما تصور داریم، تحسین و تمجید همیشه هم رویکردی فوقالعاده نیست و میتواند جنبههای منفی مختلفی داشته باشد.
همانطور که در مقالهای از انجمن روانشناسی آمریکا نیز مورد تایید قرارگرفتهاست، تمجید بیش از حد و به اصطلاح افراطی میتواند منجر به”
- بروز استرس عملکردی در کودک و یا تقویت آن
- زیر سوال رفتن علاقه والدین در قالب یک عشق شرطی
- و همینطور کاهش جذابیت مسیر انجام موفقیتآمیز هرگونه فعالیتی شود
زیرا در این صورت کودک تنها بهدنبال یک هدف مشخص خواهد بود: خوشحال کردن والدین برای دریافت تمجید بیشتر از جانب آنها!
با توجه به نکات علمی فوق چه کاری از دست والدین ساخته خواهدبود؟ آنها چگونه میتوانند تشخیص دهند که در حال تشویق افراطی فرزندان خود هستند و به چه نحوی میتوان از یک استراتژی اعتدالگرا پیروی کرد؟
در این نوشته از مجله روانشناسی آرامش زندگی به پاسخ به این پرسشها پرداختیم و راه و روش تشویق کردن فرزند را برای شما آوردهایم.
مطالب پربازدید دیگر:
10 عادت کودکان بسیار حساس
جایگزین هایی برای تنبیه بدنی کودک
ویدیو: ترس و اضطراب در کودکان – دکتر مهرداد نامدار
1- روند را تحسین کنید و نه کودک را
به عنوان بخشی از جنبش اعتماد به نفس در دهه ۱۹۷۰، اغلب به والدین گفته میشد که به فرزندان خود بازخوردهایی مثبت مثل “کارت عالی بود” یا “تو خیلی باهوش هستی” ارائه بدهند. این توصیه در تضاد کامل با شیوههای فرزندپروری انضباط محور قدیمیتر قرار داشت و ادعا میشد که بسیار صمیمیتر و همچنین سالمتر است.
کارل اس دوک استاد روانشناسی دانشکده تحصیلات تکمیلی دانشگاه استنفورد تاثیرات این مدل از تحسین و تمجید کودکان را در اواخر دهه ۹۰ میلادی بررسی کرد و با تکیه بر دستاوردهای کاملا علمی به این نتیجه رسید که روش مذکور میتواند تاثیرات مخرب جدی داشته باشد.
مطالعات دوک نشان میدهند که تزریق دوزهای افراطگونه ستایشی به کودکان در دراز مدت، جواب معکوس میدهد و بر استرس آنها میافزاید و باعث میشود که در بسیاری از موارد دچار حملات پنیک شوند.
حتی بچههایی که تاکنون هیچ سابقهای از اضطراب نداشتهاند نیز دچار واکنشهای روحی شدتیافته همچون تنفر از ریسکپذیری خواهند شد. در مطالعه منتشر شده به وسیله انتشارات جان وایلی و پسران میخوانیم که این مسئله با نام “ذهن ثابت” شناخته میشود.
در واقع کودک به علت ترس از ناامیدکردن والدین و قطع تمجیدهای همیشگی آنها، از هر چالشی میترسد و خود را درگیر هیچ تلاش جدیدی به سوی موفقیت نمیکند. دوک ادامه میدهد: همه تمجیداتی که حالت کنترلی دارند آسیبرسان هستند و غایت نهایی آنها چیزی نخواهد بود جز راضی ساختن والدین.
روش تشویق کردن فرزند
2- به چگونگی انجام فعالیتها توسط فرزندتان توجه کنید
کایلا هایمویتز متخصص یادگیری سازمان ابتکار چان زاکربرگ در مقالهای مربوط به سال ۲۰۱۷ نوشته است: تعریف و تمجید لزوما نباید امری فوری باشد و میتواند پس از یک وقفه زمان مطلوب انجام شود. برای مثال اگر فرزندتان در حال تکمیل یک نقاشی زیبا است، لازم نیست در مورد هر انتخاب رنگی و هر قلمی که روی کاغذ کشیده میشود اظهارنظر کنید.
این موضوع در خصوص هر فعالیتی صدق خواهد کرد. اجازه دهید کودک تا انتهای مسیر پیشروی کند و کار را به سرانجام برساند. درباره نقاشی پس از آن که فرزندتان نتیجه را به شما نشان داد، واکنش خود را بروز دهید؛ “اوه میبینم که ارغوانی را در کنار قهوهای قرار دادهای و این بسیار خلاقانه است.”
به گفته دکتر Haimovitz میتوانید به جای تمجید اضافه و زیادهروی در این حیطه، از فرزندتان در مورد روند اجرای کار سوال کنید تا قادر به تحسین یادگیری او باشید.
با استناد به گزارشی از مجله آمریکایی آتلانتیک، این رویکرد باعث میشود که فرزند به خودش اجازه ارزیابی شخصی بدهد و از این مسیر کنجکاوی و اشتیاق خود را شکوفا سازد.
3- در راستای تمجید فرزندتان به هیچ عنوان قیاسی عمل نکنید
دکتر جنیفر هندرلانگ کارپس استاد روانشناسی تکاملی از کالج رید و مسئول پروژه انگیزه کودکان معتقد است که یکی از مهمترین اصول تمجید و تحسین منطقی و اعتدالگرا در کودکان، پرهیز قطعی از مقایسه خواهد بود.
این موضوع میتواند بسیار وسوسهانگیز باشد که با ایجاد رقابتی غیرضروری کار فرزند خود را با دیگری مقایسه کرده و او را تشویق کنید.
با این وجود باید توجه داشت که تحسین بر پایه قیاس نهتنها نتیجه مطلوبی به همراه ندارد بلکه در درازمدت منجر به تضعیف اعتمادبهنفس کودکان خواهد شد.
روش تشویق کردن فرزند
4- چیزهایی را مورد تمجید قرار دهید که کودک بر آنها کنترل دارد
دکتر پاتریشیا اسمایلی استاد علوم روانشناسی کالج پومونا توضیح میدهد که ما با استفاده از تعریف و تمجید ارزشهای خود را به تعامل میگذاریم. یکی از مهمترین ارزشها استقلال است. بنابراین ستایش آنچه که کودک بر آن کنترل دارد بسیار ارزشمند و مفید خواهد بود.
از جمله این موارد میتوان به انتخابهایی اشاره کرد که فرزندتان در مسیر حل مسئله و یا انجام یک فعالیت خاص میگیرد. این تمرین را هر روز با خود تکرار کنید چرا که منتج به توسعه انتظاراتی واقع ینانه میشود و کودک را در معرض حجم بالایی از استرس به منظور دریافت تایید یه والدین قرار نمیدهد.
بدین ترتیب ظرف مدت زمانی کوتاه پیوندی عمیقتر از نظر عاطفی میان والدین و فرزندان شکل خواهد گرفت.
No comment