خیلی از آدمها گمان می کنند فقط کتک زدن ، کودک آزاری محسوب می شود و امروزه در جامعه ایران ، خوشبختانه خانواده های زیادی می دانند که نباید فرزندشان را تنبیه بدنی کنند اما در مورد کودک آزاری عاطفی ،اطلاعات کافی ندارند ….

به طور کلی می توان کودک آزاری را اینگونه تعریف کرد :

” مجموعه رفتارها یا گفتارهایی که انجام دادن یا انجام ندادنشان باعث وارد شدن نوعی آسیب عاطفی ، فیزیکی به کودک شود و این احساس را در او به وجود آورد که خوب و دوست داشتنی و مورد احترام نیست و ناخواسته است . ”
آمارها نشان می دهد ۷۰ درصد آزارهایی که به کودکان از نظر عاطفی و جسمی وارد می شود ، از سوی غریبه ها نیست و در چارچوب خانواده و به وسیله مراقبان و افراد نزدیک اتفاق می افتد.

 

مصادیق عاطفی کودک آزاری :

 

تو را نمی خواستم :

ما موارد متعددی را می بینیم که والدین یا یکی از آنها مثلا به فرزند
۶ – ۷ ساله شان می گویند ما نمی خواستیم تو به دنیا بیایی و مامان اتفاقی تو را باردار شد و گرنه همین دو تا بچه برایمان کافی بود .البته حالا خیلی دوستت داریم .
برخی مادرها هم به محض بروز مشکلی با همسرشان ، به کودک می گویند اگر تو نبودی ، حتی یک روز هم با پدرت زندگی نمی کردم !
این حرف ها احساس زیادی و ناخواسته بودن شدیدی به کودک می دهد و فکر می کند وجودش در این دنیا ناخواسته بوده یا باعث رنج مادرش شده است و اگر او به دنیا نمی آمد ، والدینش می توانستند زندگی راحت تری داشته باشند .
گاهی هم پدر یا مادر به بچه می گویند ای کاش تو هیچ وقت به دنیا نمی آمدی یا خیلی وقت ها میشنویم به کودک می گویند :
” کی می شود من بمیرم و از دست تو راحت شوم … ! ”

سختی به خاطر تو :

پدر و مادری که مدام به فرزندشان می گویند من به خاطر تو از تمام خوشی ها و تفریحات چشم پوشی کرده ام ، او را آزار می دهند .
همه ما می دانیم وظیفه نگهداری و مراقبت از بچه ها بر عهده والدین است و هر آنچه برای فرزندشان انجام می دهند جزو وظایفشان است.
این اصولی نیست که در این راه خود را از تمام لذت ها ، تفریح هاوارتباط ها محروم کنند و اگربه دلیلی مجبور به انجام این کار هستند ، بیان آن کار درستی نیست و مصداق کودک آزاری است .

 

به اسم صدا نزدن کودک :

متاسفانه برخی پدر و مادر ها فرزندشان را با عبارت ها و واژه هایی مثل :
” هی بچه ” ، ” هی پسر ” ،
” هی دختر ” و … صدا می زنند .برخی هم ناسزایی چاشنی این لقب می کنند .

 

انتخاب نامی نامناسب :

یکی از مصادیق کودک آزاری عاطفی که خیلی ها از آن غافلند این است که نامی را روی کودک بگذاریم که بالقوه پتانسیل این را داشته باشد که دوستانش در مدرسه یا اطرافیان آن را تمسخر کنند .
گاهی اسمهایی برای کودکان انتخاب می شود که بسیار قدیمی و مهجور هستند و باعث می شوند همیشه از داشتن آن احساس سرافکندگی کنند .

 

مقایسه کودک با دیگران :

برخی فکر می کنند این کار باعث پیشرفت و الگو برداری کودک می شود ولی این کار فقط احساس خودکم بینی را به کودک می دهد و این احساس را به کودک می دهد که از نظر والدینش دوست داشتنی نیست .

 

تنبیه سکوت :

قهر کردن پدر یا مادر که به آن تنبیه سکوت می گویند و قطع رابطه کلامی به مدت چند ساعت تا چندروز با کودک به نشانه دلخوری ، آسیب شدیدی به او می زند .

 

سبک کلامی نادرست :
در برخی خانواده ها ، سبک کلامی ای به عنوان یک فرهنگ رایج وجود دارد و اعضای آن به صورت عادی در جمله هایشان دشنام به کار می برند و فکر نمی کنند این خشونت کلامی چقدر می تواند برای بچه ازنظر روانی آزار دهنده باشد .

 

انتظارهای غیر واقع بینانه :

برخی پدر و مادرها انتظارهای نامناسب با سن و توانایی از فرزند خود دارند .
مثلا” :توقع دارند نوزاد از شب تا صبح بدون اینکه بیدار شود بخوابد در حالی که چنین چیزی امکان ندارد . برخی هم از کودک نوپا انتظار دارند ۳۰ دقیقه بدون اینکه تکان بخورد ، گوشه ای بنشیند .
برآورده کردن چنین انتظارهایی فراتر از توانایی یک کودک و مصداق آزار است .
گاهی پدر یا مادر افسرده ای را می بینیم که باعث می شوند فرزندشان از کودکی بترسد چون می ترسند اگر زیاد بدود ، راه برود ، بلند حرف بزند و …حوصله پدر یا مادرش سر برود .

 

آزارهای عاطفی هنگام طلاق :

طلاق ممکن است برای بچه ها آسیب رسان باشد اما شیوه طلاق و تعامل همسران با هم و فرزندان ، در شدت این آسیب تاثیر بسزایی دارد .
خیلی وقتها می بینیم یکی از والدین که معمولا پدر است ، بچه ها را گرو می گیرد تا همسر سابقش حاضر شود از گرفتن مهریه اش صرفنظر کند … !
این رفتار یکی از بزرگترین جنایتهای عاطفی است .
برخی از پدر و مادرها هم روش ظالمانه دیگری را به کار می برند و به فرزندشان می گویند :
” پدر یا مادرت تو را دوست ندارد که می خواهد طلاق بگیرد یا خانواده اش خیلی آدمهای بدی هستند

” مهرداد نامدار ”