فهرست خطاهاي شناختي

۱- ذهن خواني {مي داند آدم ها چه فكر مي كنند بي آن كه شواهد كافي در مورد افكاپ رشان داشته باشد.}

۲- پيش گويي {پيش بيني مي كند كه اوضاع بدتر خواهد شد يا خطري در پيش است. }

۳- فاجعه سازي {آنچه اتفاق افتاده يا اتفاق خواهد افتاد آنچنان دردناك و غيرقابل تحمل است كه نمي تواند آن را تحمّل كند.}

۴- برچسب زدن {يك ويژگي منفي خيلي كلي را به خود و یا ديگران نسبت مي دهد.}

۵- دست كم گرفتن جنبه هاي مثبت {تجربه های مثبت خود و دیگران را بی ارزش می شمارد.}

۶- فيلتر منفي {تقريباً و منحصراً بر جنبه هاي منفي متمركز مي شود.}

۷- تعميم افراطي {صرفاً براساس يك رويداد خاص ، يك الگوي كلي (فراگير) منفي را استنباط مي كند.}

۸- تفكر دو قطبي { آدم ها يا اتفاق ها را به صورت همه يا هيچ مي بيند.}

۹- بايدها {رويدادها برمبناي اين كه چطور بايد مي بودند، تفسير مي كند و نه بر مبناي اين كه واقعاً چطور هستند.}

۱۰- شخصي سازي {به خاطر اتفاقات ناخوشايند منفي ، تقصير زيادي را به صورت غير منصفانه به خود نسبت مي دهد.}

۱۱- مقصر دانستن {فرد ديگري را منبع اصلي احساسات منفي تان مي داند و مسئوليت تغيير خود را نمي پذيرد.}

۱۲- مقايسه هاي غيرمنصفانه {اتفاق ها را براساس استانداردهايي تفسير مي كند كه واقع بينانه نيستند.}

۱۳- پشیمانی و افسوس گذشته {تمركز و اشتغال ذهني با (من مي توانستم بهتر از اين ها عمل كنم) به جاي توجه به (من الان چه كارهايي را مي توانم بهتر انجام بدهم) است.}

۱۴- استدلال احساسی {اجازه مي دهد كه احساساتش ، تفسيرش از واقعيت را هدايت كند.}

” مهرداد نامدار “