آخرین باری که کسی تحقیرتان کرد را به یاد می‌آورید؟ تحقیر کردن کودکان
چه حسی داشتید؟
خشم، سرخوردگی، بی عرضگی، خرد شدن شخصیتتان؟ یا شاید هم مجموعه‌ای از اینها و حتی مواردی بیشتر.

حالا تصور کنید یک کودک مورد تحقیر قرار بگیرد.
تحقیر کردن در هر سن و سالی که باشد میتواند مشکلات زیادی را برای افراد ایجاد کند، اما در کودکی اثرگذاری بیشتری دارد.

شاید جالب باشد که بدانید، مشخص شده است که یک انسان در ۱۰ سال اول زندگی خود حدودا ۱۵۰ بار تحقیر می شود.

بیش‌تر این پیام های تحقیر آمیز شامل:

بکن نکن،
تو هیچی نمیشی،
شلخته،
بی عرضه،
خنگ،
بی شعور،
بی مسئولیت،
دست و پا چلفتی،
برو نرو،
حرف نزن،
نخور،
بشین نشین،
دست بزن دست نزن
به جز خراب کاری کار دیگه ای بلند نیستی و … می باشد.

شاید به ذهنتان بیاید که در همه موارد خانواده مقصر است.
اما همیشه اینگونه نیست.
خانواده در درجه اول قرار دارد و دوستان و معلمان که این حقارت را به ذهن کودک وارد می‌کنند در درجات بعدی قرار دارند.

گاهی والدین از تحقیر کردن کودکان برای وادار کردن آنها به تلاش بیشتر  و تلنگر زدن به آنها استفاده می‌کنند
که این موضوع نشان دهنده ناآگاهی آنان از روش‌های تربیتی صحیح کودک است.

البته باید بدانید که برخی از والدین از روش تحقیر کردن برای تلنگر زدن به کودک استفاده می کنند و سعی می‌کنند تا با این روش کودک خود را وادار کنند تا بیش تر تلاش کنند.

به طور کلی والدین معمولا به سه دلیل عمده رفتارهای تحقیرآمیز از خود بروز می‌دهند که این سه دلیل را با هم مرور می‌کنیم.

تحقیر کردن کودکان

نا آگاهی

در پاراگراف بالا به یک نمونه از موارد ناآگاهی اشاره کردیم.

متاسفانه بسیاری از والدین چون از سبک‌های فرزندپروری اطلاعی ندارند گمان می‌کنند که با تحقیر کردن کودک می‌توانند باعث بهتر عمل کردن آنها نسبت دیگران شوند.
اما واقعا چند نفر را میشناسید که با تحقیر شدن انگیزه پیشرفت بگیرند؟!

برخی اوقات این دسته از والدین حتی اطلاع ندارند که این رفتار آنها تحقیر آمیز است و ممکن است به روان کودکان آسیب برساند.

از این دسته از رفتارهای تحقیرآمیز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

سرزنش کردن کودک در جمع
بی توجهی و نادیده گرفتن کودک
سرزنش کردن‌های مداوم
پریدن میان حرف او
مقایسه کردن فرزند خود با دیگران
با تحقیر صدا زدن او در جمع
پوزخند زدن به کودک

معمولا این والدین از عواقب کار خود آگاهی ندارند و نمی‌دانند که مسبب چه مشکلاتی برای فرزندشان می‌توانند باشند.

به همین دلیل پیشنهاد می‌شود زوجین حتما قبل از فرزندآوری موارد تربیتی و سبک‌های تربیتی کودکان را بیاموزند و از آنها اطلاع کافی داشته باشند.

تحقیر در دوران کودکی

بسیاری از والدینی که کودکان خود را سرزنش و تخقیر می‌کنند، متاسفانه خودشان در دوران کودکی مورد این رفتارها قرار گرفته بودند.

به همین دلیل از این روش به صورت ناخودآگاه برای فرزندان خود نیز استفاده می‌کنند.

حال که این نوشته را می‌خوانید، به گذشته و دوران کودکی خود فکر کنید.

آیا والدین شما شما را تحقیر می‌کردند و مواردی که در بالا گفته شد را تجربه کرده‌اید؟

آیا خاطرات آنها را به یاد می‌آورید؟

اگر جوابتان مثبت است بهتر است به یک روان شناس خوب مراجعه کنید تا گذشته خود در مورد کودکتان تکرار نکنید
و بتوانید از روش‌های تربیتی موثر بهره ببرید.

تحقیر کردن کودکان

ویژگی های فردی

ویژگی‌های شخصیتی والدین از دیگر دلایلی است که ممکن است والدین به تحقیر کودکشان بپردازند.

والدینی که بسیار خودشیفته هستند و خود را بالاتر از بقیه می‌دانند، که معمولا هم دچار افسردگی مزمن هستند،
پتانسیل این را دارند که مشکلات بسیاری را به فرزند خود منتقل کنند که یکی از آها تحقیر کردن است.

والدینی که خیال می‌کنند با تحقیر و آزارهای کلامی می‌توانند اشتباهات کودکشان را به آنها بفهمانند و او را به درستی تربیت کنند،
باید این حقیقت را بدانند که تحقیر کردن کودک یک یاز بدترین روش‌های تربیتی است که اثرات مخربی را به جا خواهد گذاشت
و پیامدهای آن در بزرگسالی نمایان خواهد شد.

همچنین بخوانید:

چگونه با فرزندانمان درباره مسایل جنسی حرف بزنیم

چگونه کودک در معرض آزارهای کلامی قرار می‌گیرد؟

شما ممکن است کودک را با چنین رفتارهایی مورد آزار و خشونت کلامی قرار بدهید‎:‎

نسبت دادن اسامی و عناوین تحقیرکننده مانند: بی‌عرضه، زشت، لاغرمردنی، چاق، احمق

زیر سوال بردن وجود و هویت او با نفرین و آرزوهای بد مانند: باید بچه دیگران میشدی، کاش تو را به دنیا نمی‌آوردم،
در این حالت کودک احساس می‌کند که کسی او را نمی‌خواهد.

ایجاد احساس گناه و متهم کردن کودک مانند: اگر تو را نداشتم زندگی‌ام بهتر بود، وجودت همش باعث دردسر است، اگر رفتار بهتری می‌کردی برادرت را هم دچار مشکل نمی‌کردی

پشت‌سر کودک بدگویی کردن مثلا: در حالی که می‌تواند صدای شما را بشنود، به والد دیگرش از رفتارهای او با لحن و کلام آزاردهنده انتقاد کنید.

متلک انداختن به کودک مانند گفتن جمله‌ای مثل «چقدر باعرضه‌ای» در موقعیتی که کودک نتوانسته کاری را به درستی انجام بدهد،
یا کودک را باهوش خطاب کردن وقتی او نمره‌های خوبی نگرفته.
کودک به راحتی معنای ضمنی حرف شما را می‌فهمد. ‏

تهدید به کتک زدن مانند: گفتن جمله‌های تهدیدآمیزی مثل «الان حسابت را می‌رسم» یا
«صبر کن پدرت بیاید» و
قرار دادن کودک در موقعیت ناامنی و ترس خشونت‌آمیز است. ‏
تهدید به کتک زدن یکی از بدترین روش‌های خشونت و آزار کلامی است.

والدینی که به یکدیگر به راحتی توهین، تحقیر و فحاشی می‌کنند در واقع کودک را نیز مورد خشونت کلامی خود قرار می‌دهند.

در یک مطالعه در دانشگاه مریلند مشخص شده است کودکانی که شاهد خشونت‌های کلامی والدین خود نسبت به یکدیگر هستند بیشتر دچار افسردگی، اضطراب و مشکلات شخصیتی می‌شوند.