چگونه از شریک زندگی خود در زمان دشوار حمایت کنید ؟ اغلب دیدن اینکه شریک زندگی‌مان دوران سختی را می‌گذراند، سخت‌تر از این است که خودمان آن را تجربه کنیم .

با گذراندن روزهای سخت ، احساسات قوی به وجود می آیند. ما می‌توانیم در برابر این احساسات ، احساس درماندگی کنیم و ندانیم چه بگوییم یا چه کاری برای کمک انجام دهیم.

یک “جمله جادویی” وجود دارد که می توانید از آن استفاده کنید که ارتباط شما را در حین حمایت از شریک زندگی خود عمیق تر می کند.

آیا شما علاقه مند به رها کردن نقش‌ها و رفتارهای قدیمی خود و یادگیری یک الگوی جدید برای حمایت هستید؟ حمایتگری که با دقت گوش می دهد، پرورش دهنده، دلسوز و توانمند است ، می تواند هر دوی شما را بهم نزدیکتر کند.

زمان های سخت را می توان به عنوان بخشی از زندگی پذیرفت و تقریباً همه ی افراد آنها را تجربه می کنند. این روزهای سخت می توانند به یکی از بزرگترین فرصت های ما برای رشد و گسترش در رابطه تبدیل شود اما چگونه از شریک زندگی خود در زمان دشوار حمایت کنید ؟

دنیای کامل

تصور کنید که شریک زندگی‌تان بعد از شام با شما می‌نشیند و چیزی شبیه این می‌گوید :

“عزیزم ، متوجه شده ای که من با پدر و مادرم روزهای سختی را گذرانده ام . من به طرق مختلف تحت فشار قرار گرفته ام و آنقدر شدید شده است که تصمیم گرفتم که در مورد مسائل اساسی به یک درمانگر مراجعه کنم . ممکن است لازم باشد برای پرداختن به این موضوع کمی وقت بگذارم و ممکن است لازم باشد با تو صحبت کنم . آیا تو علاقه مند به شنیدن این هستی که چگونه من دوست دارم در حین انجام این کار مورد حمایت تو قرار بگیرم؟ ”

آسان است اما اغلب اینطور ظاهر نمی شود !

 

دنیای واقعی

شریک زندگی شما ممکن است ناخودآگاه به سمت جنگ، فرار، سردی و دوری برود. این پاسخ ها واکنش های خودکاری هستند که رویدادها یا اعمال را استرس زا یا ترسناک می دانند.

واکنش‌های فیزیولوژیکی و روان‌شناختی ما توسط هر نوع محرک استرسی که ما را وادار می‌کند بین مبارزه یا فرار انتخاب کنیم، ایجاد می‌شود.

زمانی که شریک زندگی شما شرایط سختی را پشت سر می گذارد، ممکن است به این صورت باشد:

• ممکن است متوجه شوید که شریک زندگی تان بدون هیچ دلیلی تحریک پذیر شده و تحت فشار است، از شما دوری کرده یا حتی دعوا و سرزنش میکند.
• او ممکن است به مشکلاتش اشاره ای کرده باشد اما وقتی که درباره مشکل سوال میپرسید تلاش میکند شما را از پرسیدن باز دارد.
• او ممکن است غیرمنطقی شده و بیش از حد ترسیده باشد.
• او ممکن است مأیوس، کسل ، ناامید یا گوشه گیر به نظر برسد.

این موارد اولین راهکارهایی هستند که مورد استفاده فردی قرار میگیرند که مهارتهای پذیرش، دست و پنجه نرم کردن و تنظیم هیجاناتی که هنگام استرس و وحشت با آن روبرو میشود را ندارد.

اولین قدم برای شما، داشتن شفقت و آگاهی از دلیل رفتارهای او است. با این حال، این بدان معنا نیست که باید خشم، ترس یا ناامیدی او را تحمل کنید.

    به هم پیوستن در زمان های دشوار

همه روابط دوران سختی را پشت سر می گذارند. فرض کنید شریک زندگیتان شما را در مورد برخی از مشکلات و گرفتاری های محل کار در جریان میگذارد. او یک شب به خانه می آید، جلوی در مینشیند و می گوید که نمی تواند یک دقیقه دیگر به این شکل ادامه دهد.

او به طور قابل مشاهده ای پریشان است و تلاش میکند با این احساسات مقابله کند، و به معنای واقعی احساس ناتوانی و درماندگی میکند.

چگونه از شریک زندگی خود در زمان دشوار حمایت کنید

 

1- مکث کنید و خودتان را ارزیابی کنید

واکنش اولیه شما ممکن است این باشد که بپرسید چه اتفاقی در حال رخ دادن است؟ ممکن است چیز اشتباهی بپرسید، بنابراین بهتر است کمی وقت بگذارید و اوضاع را ارزیابی کنید.

از او بخواهید کنارتان بنشیند. به جای اینکه فوراً سراغ اصل مطلب بروید، کمی تامل کنید و سعی کنید از هرگونه قضاوت دور باشید و توجه داشته باشید که خودتان چه احساسی دارید.

این هم زمان یک چالش و همچنین درس زندگی  برای شریک شما است. اما ابتدا از خود بپرسید، “آیا احساسات او شما را تحت تاثیر خود قرار داده است ؟ ”

هدف این است که ناخودآگاه وارد یک واکنش مبارزه یا فرار نشویم. به این ترتیب است که می توانید بهترین آرامش و آنچه را که شریک زندگی تان در آن لحظه به آن نیاز دارد را ارائه دهید. این سوالات را از خود بپرسید.

 

• آیا از شریک یا موقعیتی که در آن قرار دارید عصبانی هستید؟
• آیا احساس درماندگی در شما وجود دارد؟
• آیا تمایل دارید که سراغ کار دیگری بروید و از موقعیت فعلی اجتناب کنید؟
• آیا ساکت می شوید و احساس خالی بودن می کنید؟
• آیا در شما هم احساس غرق شدگی و گیجی وجود دارد؟
• آیا به نوعی عقب می نشینید، به خصوص اگر آنها گریه می کنند؟

 

2- به مکانیسم های مقابله ای خودکار خود توجه کنید

واکنش همیشگی شما به گذراندن زمان سخت آنها  ، بازتابی از نحوه حمایت شما از خودتان است.

ممکن است در دوران کودکی، تحت تأثیر احساسات طاقت فرسایی قرار گرفته باشید که آنقدر بزرگ بودند که نمی‌توانستید تحملشان کنید وکسی به شما کمک نمی‌کرد تا آنها را پردازش کنید. این احساسات ممکن است در پاسخ به ترومای بزرگ یا جزئی حاصل از یک محیط سمی در خانه باشد.

اما نگران نباشید، شما به طرز هوشمندانه ای رفتارهای محافظتی فوق العاده ای ایجاد کردید که به شما این امکان را می دهد از این احساسات طاقت فرسا اجتناب کنید و به شما احساس کنترل بر موقعیت را می دهد.

این رفتارهای محافظتی ممکن است مکانیسم‌های مقابله‌ای باشند که توسط خانواده آموزش داده شده است یا روش های هوشمندانه ای که خودتان به‌وجود آورده‌اید.

برخی از این مکانیسم های مقابله ای می توانند عبارتند از:

• خشم
• احساس خالی بودن
• سرزنش کردن
• شوخ طبعی
• وانمود کردن به اینکه هیچ اتفاقی نیفتاده (انکار)
• ذهن بیش از حد فعال (نشخوار فکری)
• حس نامرئی بودن
• حس خوشایندی بیش ازحد

گویی شما به عنوان یک کودک ، ناخودآگاه یک نوع زره برای محافظت و حمایت از خود ساخته اید. توابرقهرمان خودت شدی !

تا زمانی که این استراتژی های هوشمندانه برای خود و دیگران کارساز باشند ، به متوسل شدن به آنها ادامه خواهید داد. سوال این است که “آیا این رفتارها اکنون کارسازند؟

 

3- به ابرقهرمانان ( مکانیسم های دفاعی ) خود توجه کنید

شما هنوز هم درحال ارزیابی خودتان هستید و حمایت را شروع نکردید. زمان آن فرا میرسد که از مهارت واقعی خودتان استفاده کنید، اما هنوز نه! شما در حال کاشتن بذر برای رسیدن  به جمله جادویی هستید، یادتان هست؟

 

توجه داشته باشید که آیا شخصیت های ابرقهرمانی (مکانیسم های دفاعی) با راهکارهای ناکارآمد خودشان سراغتان آمده اند خیر !؟

به یاد داشته باشید که در اینجا شفقت به خود داشته باشید، زیرا اینها بهترین تلاش های کودک خردسال برای محافظت در برابر احساسات طاقت فرسا بود.

 

نجات دهنده

شما می خواهید او را از مشکل نجات دهید و برای آرامش او بجنگید . نقشی خارق‌العاده برای والدین، اما برای این شریک بزرگسالی که از آن حمایت می‌کنید، قابل اجرا نیست.

تعمیرکار

– شما بلافاصله توصیه می کنید و به آنها می گویید که چه کاری باید انجام دهند. شما می پرید و کنترل را به دست می گیرید و تمام راهکارها را ردیف میکنید تا مسیر را هموار کنید.

کبک

– در اعماق وجودتان ، نمی خواهید درگیر موقعیت شوید. شما شروع به تهی کردن خود از احساسات میکنید (بی حس میشوید) و احساس خلع میکنید. حالت چهره شما این را منعکس خواهد کرد که از نظر ذهنی و احساسی انگارد اتاق حضور  ندارید و در جای دیگری سیر می کنید.

منحرف کننده

شما شوخی می کنید و سعی دارید موضوع را تغییر دهید و آنها را وادار می کنید به چیز دیگری فکر کنند. اگر این ابرقدرت را برای موضوعات جزئی استفاده کنید احتمالا اشکالی ندارد، اما نه برای مشکلات جدی و بزرگ !

سرکوبگر

ممکن است به شما گفته شده باشد یا به این باور رسیده باشید که گریه برای بچه هاست. این ممکن است شما را وادار کند که هر کاری را برای سرکوب احساسات شریک زندگی خود امتحان کنید. درست همانطور که خانواده اصلی شما انجام دادند، شما در حال تلاش برای تغییر ناراحتی خود هستید.

آزاردهنده

ممکن است جملاتی مانند “مرد باش”، “این احساس را نداشته باش.” یا “در حال حاضر نمی توانم با این موضوع کنار بیایم!” را بگویید همانطور که اینها کلماتی بودند که در کودکی می شنیدید.

جانشین عاطفی – به خصوص اگر شما بسیار همدل و حساس باشید، ممکن است احساسات آنها را قبول کنید. اگر بعد از مکالمه شما احساس خوبی داشته باشند و در نهایت شما احساس خستگی کنید، متوجه خواهید شد که این اتفاق می افتد.

ادامه دهید واگرفکر میکنید این روش ها به شریک زندگی شما کمک می کنند ، به یکی یا همه آنها متوسل شوید. به هر حال، اینها ابرقدرت شما هستند و نه چیزی که شما بخواهید از آن دست بکشید.

اما سوال این است، “آیا آنها در حال حاضر مفید هستند؟”

 

درارتباط ماندن وعشق ورزیدن در طول زمان دشوار

همانطور که در گذشته یاد گرفتید با شرایط زندگی کنار بیایید، اکنون نیز می توانید راه های سالم تری برای کنار آمدن با چیزها بیاموزید. راه های بهتری وجود دارد که می توانید امتحان کنید. اگر روش های قدیمیتان بین شما و شریک زندگی تان فاصله ایجاد میکند ، روش های زیر می تواند بسیار مفید باشد.

 

 1 – شخصیت جدید خود را معرفی کنید

اینجا جایی است که ما از یک شخصیت جدید استقبال می کنیم، شخصیتی که از واکنش متداول و دم دستی مبارزه یا فرار (fight or flight) بهره نمیگیرد. بیایید این شخصیت را «ماما» یا «خدمه پشتیبانی و امدادگر» بنامیم.

در کتاب لی سیلز هرروز معمولی { Leigh Sales- Any Ordinary Day }  شخصیت استیو سین این نوع نقش حمایتی را به عنوان “همراه” توصیف می کند.

این سفر شریک زندگی شماست، اما آنها مجبور نیستند این کار را به تنهایی انجام دهند. شما می توانید در کنار آنها باشید.

2- همراه

بنابراین شما با خودتان و احساساتتان در مورد دیدن شریک زندگیتان در مشکل، تنظیم شده اید. اگر تمایل به اجتناب، انحراف، اخراج، سرکوب، صرفه جویی، پذیرش، له کردن احساسات آنها یا عصبانی شدن از آنها یا این موضوع  در شما وجود داشته است، به درستی به این موضوع توجه شده است.

به عنوان همراه، شما اعتماد دارید که دوران سخت آنها چیزی است که از آن عبور خواهند کرد و احتمالاً از آن رشد میکنند .آنها را به عنوان قدرتی برای پیشرفت در این زمینه ببینید. از این گذشته ، هیچ کس شما را از روزهای سخت نجات نداد.

 

3- جمله جادویی

حالا می توانید جمله جادویی را بگویید.

“عزیزم، به نظرم میرسد که این شرایط برات سخته. الان چه کاری میتونم برات انجام بدم ؟”

بله، ممکن است این یک مکاشفه برای شما باشد، اما در واقع می توانید از شریک زندگی خود بپرسید که او به چه چیزی نیاز دارد. بدون پرش، اصلاح یا پیشنهاد، مگر اینکه او این را خواسته باشد.

 

کاربرد

اگر شریک زندگی شما گفته است که فقط به شما نیاز دارد که گوش دهید، پس شما مانند یک “ماما” که نوزادی را میخواهد به دنیا آورد عمل کنید. به عبارتی ، فضایی را در اطراف این احساس دشوار ایجاد کنید و تبدیل به بستری شوید که این احساسات دشوار در آن ابراز میشوند.. پذیرفتن بدون قضاوت، وقفه و تلاش برای اصلاح همه چیز، قابلیت مفیدی است.

هنگامی که این احساسات از بین رفت، آنها دیدگاه جدیدی نسبت به چیزها خواهند داشت.

در این مرحله، مطمئناً می‌توانید بپرسید که آیا آنها نیاز به ارائه راه‌حل‌هایی از سوی شما دارند. روشن فکری ومنطق شما می تواند در اینجا به عنوان بخشی از پویایی مشترک شما بدرخشد.

اگر شریکتان هنوز درگیر مشکلات است، می‌توانید با او درباره کمک گرفتن از یک متخصص صحبت کنید. دریافت کمک روانشناختی کار عجیبی نیست و به اندازه مراجعه به پزشک برای بیماری های جسمی ضروری است. این نشانه قدرت درونی است. حتی ممکن است همراهی به عنوان یک زوج برای شما نیز مفید باشد.

 

 

چگونه از شریک زندگی خود در زمان دشوار حمایت کنید

نکاتی مهم برای داشتن همسر خوش رفتار

نقش بوی بدن در انتخاب شریک عاطفی