با سلام و خسته نباشید خدمت استاد گرامی، تست جالبی بود جوابش دقیق بود،افسردگی من کاملا طبیعی واز این بابت خوشحالم.

با سلام الناز احتیاج به روانپزشک نداری ک ۴۳ خوبه ک امتیاز ۲۱ شد و در پاسخ به هستی و کامران باس بگم نه میش نیست بزه ولی داریم …jean reno best!

اقای دکتر تو سن ۱۶ زده من افسردگی دارم چ کنم؟
بده ؟خوبه؟

سلام من ۱۴ سالمه، خیلی بدبختم، هیچ کاری ندارم انجام بدم،هرروز واسم خسته کنندس! تو مدرسه با هیچکس دوست نمیشم مامانم اصلا بهم محل نمیده خیلییییییی بدبختم یه بار خواستم خودکشی کنم مامانم فهمید نذاشت 😢😢😢😢😢حالا نمیدونم چیکار کنم زندگیم درست شه

سلام، نتیجه تست من افسردگی خفیف شد. انتظارشم داشتم. 25 سالمه. بیکار هستم، مدت ها دنبال شغل بودم ولی دیگه خسته شدم. با اینکه خانواده خوبی دارم ولی باز یه حس تنهایی همیشه باهام هست. به آینده هم امیدی ندارم. نمیدونم چطوری احساساتمو توضیح بدم. حتی به فکر خودکشی هم افتادم ولی اقدامی نکردم اونم فقط به خاطر مادرم. نمیخوام زجر بکشه

چه ارزشی داره برم پیش روان شناسی …
میترسم…
میترسم برم روان شناس خودشم زوانی شه

سلام خسته نباشید جناب اقای دکترنامدار
من درتست افسردگی شرکت کردم وبمن پاسخ دادید که درخطرشناختی جسمانی هستم وباید به روانشناس مراجعه کنم وگفتید که عدم شناختی وبی کفایتی ازخودم دارم ببخشی کامل یادم نموند چی نوشته بودید ولی من درخانواده ای هستم که پدرو مادرم هنوز نتونستند باهم کناربیان ومدام درحال بحث وجدل وقهر کردن هستند وپدرم فردی خودخواه وغیر منطقی وبدبین هستند واجازه ی خیلی ازکارها رو ازمن ومامانم گرفتن و بیشتر محیط خونه بمن تنش وارد می کنه احساس می کنم نیستم واراده ام روازدست دارم میدم شاید اگه خودم بودم خیلی حالم بهتربودالبته یبار طلاق گرفتم و28سالمه تنهادخترخانواده هستم امکان رفتنم به مشاو ه نیست چون بمن اجازه نمیدن یکی دوبارپنهانی رفتم ولی کم بوده باید دوباره میرفتم که دیکه برام جور نشدخواهش میکنم منو راهنمایی کنید چطوربه پدرو مادرم کمک کنم؟چطوربخودم کمک کنم؟
البته رفتارپدرم فقط روی من تاثیر نذاشته بلکه برادرام هم ازاین موضوع ناراحتن وبامشکل برخوردن

سلام.نتیجه ی تست نوشته افسردگی شدید.من حتی تو تایم های خوشحالی هم درد زیادی رو حس میکنم.نمرم توی آزمون بک که جای دیگه ای دادم۶۳ بود.درد یه چیز عجین شدست با من.تقریبا همیشه میخوام نشون بدم حالم خوبه و قوی میمونم.به خاطر همین هر بار هم که به خانوادم گفتم برم پیش یک روانشناس به شوخی گرفتن و مخالفت کردن.چند بار مشکلاتم و با روانشناس های انلاین در میون گذاشتم و تقریبا جواب همشون مراجعه به روانپزشک و درمان دارویی بود.نمیگم نمیخواب خوب شم.اتفاقا دوست دارم من هم مثه خیلی ها کمتر درد بکشم و بتونم معنی لذت بردن از زندگی رو بفهمم.از پارسال دچار مشکلات عصبی هم شدم.و اونقدر گاهی شدید میشه که من بی اراده دست چپم به مدت ۱:۳۰ دقیقه میلرزه.یا توهم میزنم زمین داره میلرزه .و تا وقتی به چراغ نگاه نکنم نمیفهمم من دارم میلرزم یا زمین.در آخر میخوام بگم چجوری به خانوادم بفهمونم حالم بده تا تصمیم جدی برام بگیرن؟!

سلام..من تست رو انجام دادم و دست خط شما برام اومد که افسردگی شدید .‌.چند روز پیش استاد دانشگاهم متوجه شد و گفت مشخص فشار عصبی روته ..من چه از لحاظ خانوادگی و چه فردی یدترین اتفاق هارو تجربه کردم …چند وقت که احساس میکنم دیگه کسی منو نمیبینه حتی دیگه حالمو نمیفهمه ..پدر و مادرم منو به اینجا رسوندن‌..پوچ پوچم‌

سلام . من هفده سالمه و تو این تست به من شماره ندادید دست خط خودتون بود که گفت افسردگی شدید دارم . دکتر من از خودم میترسم دارم تمام تلاشمو میکنم که کم نیارم ولی نمیکشم . بخدا دیگه نمیکشم . نمیخوام برم مشاوره چون تواناییشو ندارم میخوام خودم خودمو خوب کنم ولی از طرفی هم نمیخوام خوب بشم . نمیدونم باید چیکار کنم

شاید بهتره برای اینکه دیگه حسی بدی نداشته باشی دیگه هیچی حس نکنی
اینده ای وجود نداره هیچی عوض نمیشه

من یه دختری رو دوست داشتم ولی نشد که مال هم بشیم. الانم افسردگی شدید دارم. همش تو فکرشم. دارم دق می کنم. یه روانشناس چه کاری می تونه برای من بکنه ؟؟؟ می خواد بگه عزیزم برو تفریح و گردش تا فراموشش کنی ؟ میرم تفریح و گردش بدتر میشم. می خواد بگه عزیزم آینده قشنگی می تونه پیش روت باشه ؟ یا اینکه تکنیک خاصی وجود داره که چنین آدمی یه ذره آروم شه ؟ اگه واقعا تکنیکی هست لطفا همین جا اشاره کوچکی بکنید. چون گوشم از این حرفا پره.

سلام.جواب تستم افسردگی شدید شده .شب ها اینقدر دیگه اضطراب دارم قفسه سینه ام درد میگیره همش میگم شاید ایست قلبی به دست بده بمیرم.از آینده خیلی ترس دارم به گذشته هم فکر می کنم دلتنگ میشم که چه دوران خوبی بود الانم خدارو شکر همه چیز خوبه.ولی هیچ امیدی ندارم ۲۶سالمه به نظر شما رونشناس برم یا روانپزشک.میدونم روانکاری واسم بی فایده هم هست.راهنمایی کنید ممنون.

سلام.بعد از تستی که انجام شد متوجه شدم که افسردگی شدید دارم.این رو خودم حس میکردم .هرچه سعی کردم به روانشناس مراجعه کنم با مخالفت خانواده مواجه شدم.حس میکنم توی یه قفس زندانی شدم..مجردم و از تشکیل زندگی مشترک بسیار میترسم و نمیخوام فرد دیگه ای با رفتار ها و افسردگیم به دردسر بندازم..راهنمایی کنید که چطور خانواده رو راضی کنم.دیگه تحمل ندارم.

سلام.
نتیجه ازمون نوشته شده افسردگی قابل بررسی
البته من درحال حاضر حدود 5ماه هست که دارم داروی ضدافسردگی مصرف میکنم. تا دوماه قبل حالم بهتر بود اما الان حالم خوب نیست. من سابقه دو یا 3 دوره افسردگی دارم. تا حالا در مجموع حدود 6 سال دارو مصرف کردم. دیگه دارم از بهبودی کامل خودم ناامید میشم. شاید بیش از 350 جلسه رواندرمانی داشتم. اما جه سود…بی تاثیر نبود اما تاثیرش کوتاه مدت بود. دیگه دو ساله که برای رواندرمانی هزینه نمیکنم.خسته ام. من کارشناسی ارشد ریاضی دارم. و الان هم دارم کارشناسی ارشد مشاوره میخونم. فکر میکردم رشته جدید حالم رو بهتر میکنه چون دوست داشتم به ادمهایی مثل خودم کمک کنم اما وقتی علایم افسردگی عود میکنه دیگه مردم اطرافم هیچ اهمیتی برام ندارن که بخوام بهشون کمک کنم. حتی ازشون بیزار هم میشم.
من خسته ام از این زندگی. خسته ام.

شخصی همه شب بر سر بیمار گریست … چو صبح شد او بمرد و بیمار بزیست

سلام دکتر تست افسردگی من نتیجه ی بدی داشت و من دانش اموز مدرسه نمونه دولتی ام من با کاهش شدید معدل روبرو شدم و توانایی خواندن درس و تمرکز را از دست داده ام و دائم تحت فشار خانواده برای کسب معدل پایین شده ام دیگر امید به زندگی ندارم باسپاس

سلام….منم تست افسردگی دادم 36بود افسردگی شدید دارم وعاشق ی اقایی شدم ومتاهل هستم و زندگی بدون اون بی معناس

این تست لعنتی تا چه حد می تونه درست باشه ؟ آخه افسردگی شدید ؟ من یه ادم سالمم فقط اطرافیان مجبورم می کنن که به کارای احمقانه مث مو شونه کردن یا خرید کردن و حمام کردن تن بدم می دونید من خیلی مطنئن نیستم افسرده باشم شاید بیش از حد تنبل یا بی انگیزم به هر حال از سرزنش های دیگران خسته شدم و ترجیحم اینه که افسرده نباشم چون همین دیگران مطمئنا منو برای پیش روان پزشک رفتنم سرزنش می کنن یا مخالفت می کنن تا حالا یه بار برای مشکل وسواس فکریم به مشاور مراجعه کردم که پیشنهاد موکدش مراجعه به روان پزشک و مصرف دارو بود منم اهمیتی ندادم چون چاره ای ندارم بدون اطلاع پدرم رفته بودم و می دونم ک مخالفه چون کوچیک تر که بودم مادرم من رو پیش روانپزشک برد و پزشگم دارو تجویز کرد که به لطف پدرم اکثرش رفت توی سطل آشغال به هر حال این که این تست چنین چیزی بهم بگه برام مث کابوسه چون دیگران هم توقعات بالایی دارن هم دارو مصرف کردنو ننگ و آر می دونن تروخدا به من بگین ک این تست اصلا معتبر نیست و این رفتارای من ناشی از تنبلی و بی انگیزگی موقتیه : (

نوشته افسردگی شدید…خودمم حس میکردم افسده باشم ولی ن شدید…
تک فرزندم..همیشه تنها بودم…از بچگی ارتباط برقرار گردن با ادما واسم سخت بود..توی این ۲۲ سال فقط ۲_۳ تا دوست داشتم…ک اونم شاید اسمن خیلی خوب باهم باشیم ولی عملا ن…همیشه تنهایی شدیدی رو حس میکردم… با پسری دوست شدم توی دانشگا ک شاید این خلا پر شه..ولی بازم نشد..نیست اصلا…همش کار داره..سرش شلوعه..میگم بهش هم میگه تو شرایط منو میدونی..واسه هنه وقت داره ولی نوبت من میشه کار داره…
خودش هیچوقت تلاشی نمیکنه ک ببینه من چمه…نمیپرسه..بعد اعتراض میکنه ک چرا منو مثل بقیه میبینی با من حرف نمیزنی…وقتی خودت هیچ علاقه ای نشون نمیدی خوب من پی بگم اخه..‌میگه دوسم دارم…نکه حس نکنم ولی دوس داشتن تنها بدرد من نمیخوره…نمیتونم نبودنش رو تحمل کنم ن اینجوری بودنش رو…
خیلی تنهام و خیلی نا امید از همه چی…. هر شب میگم کاش صب پا نشم..اگه بخاطر اعتقاداتم نبود خیلی وقت پیش خودمو نابود کرده بودم…
نیاز ب روانشناس دارم ولی توی شهرمون روانشناس یا حتی مشاور خوب نیست..نمیدونم چیکار کنم…خیلی اوضاع روحیم بهم ریختس..همیشه همینطوری بوده هاا…ولی یه وقتایی مثل الان بیشتر میشه..

حالم از خودم بهم میخوره
هیچ دوستی ندارم و تنهام
خسته ام از تنهایی
بچه ها از من بدشون میاد تو مدرسه همه دوستان با هم بجز من
واقعا خسته ام

ممنونم قبلا من افسرگی حادی داشتم اما میزان افسردگی ام بهتر شده و سعی دارم هر روز راه جدید و تغییراتی برای خودم ایجاد کنم و سعی در ایجاد زندگی شاد برای خودم و اطرافیانم دارم موفق و پیروز باشید

سلام وقت بخیر ، نتیجه تست بنده افسردگی قابل بررسی و نیاز به درمان بود ، ولی مشکل اصلی من اینه که در کنار پدر و مادرم زندگی میکنم و هر گونه فعالیتی در جهت شاد بودن نهی میشه چون خودشون سعی نمیکنن حالشون رو خوب کنن و مدام اخبار منفی رو دنبال میکنن و من خسته شدم از این شرایط ، ۲۶ سالمه و فکر میکنم وسواس فکری دارم و یا ضد اجتماع هستم دلیلش رو منع والدین از معاشرت و بیرون رفتن با دوستام یا کلاس رفتن میدونم ، والان از مردم گریزان هستم خصوصا اگر مطابق من فکر نکنن و سالم نباشن ولی الان خونواده از من میخواد که با هر فردی باید بتونم معاشرت کنم و با هر فردی باید نشست و برخواست داشت ولی من دنبال ادمای موفق و محترمم و نمیدونم این رو چطور بهشون بگم که وقت من ارزش داره ولی از طرفی دارم از این ور بوم میوفتم و در حال حاضر فقط یه دوست دارم و بیرون هم نمیرم با این دوستم، چون باید شب زود خونه باشم و خیلی مسایل دیگه ، بعضی وقتا به فکر خودکشی میوفتم چون دلم میخواد از اینکه پدرم این همه من رو منع کرد بهشون بفهمونم که نباید اینکارو میکرد و با اینکار ازارش بدم ، مادرم هم هر چی پدرم بگه رو قبول میکنه و حتی باهاشون صحبت نمیکنه که این روش تربیتی غلط بوده و هست … اگر پدرم برای دیگران پدری کرد و در حرفه خودش موفق بوده ، در جایگاه پدر برای من خیلی بی خردی به خرج داده و تمام حرف هایی که ۵ سال پیش از نظرش بد بود الان خوبه و تغییر رویه داده و من موندم و عقده هام و کمبود اعتماد به نفسم که تو این سن که دغدغه هام برای کار و ازدواج و پیشرفت زیاده به این مسئله هم باید بپردازم و علاوه بر اون چون شب و روز اونها رو میبینم و با اونها صحبت میکنم خیلی اعصابم بهم میریزه و کلی زمان رو از دست میدم و تحت فشار روحی شدیدی هستم

میشه لطفا بهم کمک کنین
من حالم اصلا خوب نیست
خیلی داغونم به دکت هم مراجعه کردم ولی هر بار وضیعت جسمیم هم بدتر شد و این باعث شد مصرف داروم قطع کنم
الان ۳ ماه هست ک دچار تنگی نفس شدید سدم
همه دکتر ها بم گفتن هیچ مشکل جسمی نداری و فقط این مسله بابت مشکلات روحی هست
دوسال قبل هم تقریبا ب سمت بدنم سر شده بود و با کلی دارو و فیزیو تراپی تونستم درد جسمی از خودم دور کنم
اما با کوچکترین ناراحتی استرس درد در دست و پا سمت چپم حس میکنم و این دردها منو بیشتر عصبی میکنه و بیستر روحم داغونتر
۴سالفبل بخاطر فشار عصبی شدیدی ک تحمل کردم زندگیم عوض شد و هر روز بدتر میشه حالم
این اوخر چند بار به قصد خودکشی به خودم اسیب رسوندم و این تنها کاری هست ک حس میکنم تو ناراحتی حتی شاید ارومترم کنه
بارها با تیغ یا قرص سعی کردم به خودم اسیب برسونم و این کارو هم انجام دادم
از وصعیتی که دارم خسته شدم
نه جرات مردن دارم نه قدرت زندگی
بارها به پزشک های مختلف رجوع کردم یا بعد مصرف دارو حال جسمیم بدتر شد مثل الان ک تنگی نفس گرفتم
و با اصلا راضی نبودم چون حتی انگار وقت واسه شنیدن حرف من ندارن.انگار فقط منتظر نشسن ک دارو تجویز کنن
دلم میخواد مث ادما اطرافم به زندگی نگاه کنم و حداقل حس لذت داشته باشم
اما هیچ چیز حالمو عوض نکرده
خیلی سعی کردم اما نشد
خیلی خسته ام دیگه توانی در خودم نمیبینم
من ارشد رسته مهندسی پزشکی و همینطور مدیریت بازرگانی دارم اما با حدود ۲۹ سال سن نه قدرت تمرکز دارم و نه قدرت حفظ در کلمات و اعداد
حتی این حال اینقدر بهم فشار اورده که تو حرف زدن هم مشکل دارم افکارم روی کلمه درست هست اما کلماتی به استباه به زبان می اورم
شاید در هر جمله یک کلمه از موضوع خارج هست و اشتباها به زبان میاورم
هیچ قدرت تمرکزی در خودم نمیبینم
از لحاظ کاری تقریبا موفق هستم
اما چون خسته و بی انرژی هستم حتی از کار هم متنفرم و تا جای ک می توانم بیخیال کار میشوم
میدونم این کار استباه هست
ولی واقعا هیچ توانی برام نمونده تا جای ک میتونم به خودم فشار میاورم که این حالت تنبلی کنار بزارم اما من فقط مثل یک ماشینی که سوخت تموم کرده و پارو گزاشتن روی پدال گاز تاحذکت کنه خودمو میبینم
این نظر در ادامه با نظر قبلی بود که توصیف از حالم بیشتر بیان میکنه…😔😔
من نیاز به به روانکاو خوب در خودم میبینم
اما نتونسم پیدا کنم
لطفا پیامتون به پست الکتریکی من بفرستین تا بتونم در اولین فرست جواب شما رو بخونم 🙏

سلام آقای نامدار ممنون بابت سایت خوب و آموزندتون ..منم آزمون تست BDI انجام دادم و هیچ نشانه ای از افسردگی در من وجود نداشت ..من دانشجو روانشناسی هستم میخواستم بدونم که شما کارگاه آموزشی بر گزار می کنید؟

سلام ،خسته نباشید ،ممنون بابت تست .
چند باری تست رو انجام دادم و هربار‌گفت که افسردگی شدید دارم . بعضی وقتا واقعا خسته میشم و دلم میخاد راحت شم از این زندگی. خسته شدم بسکه بقیه نفمیدن چمه و همش بهم گفتن آدم باش،چرا اینجوری میکنی … .
انگار دسته خودمه . اما واقعا خودمم دارم خسته میشم .
خسته شدم بسکه تو خونه نشستم و به درو دیوار اتاقم زل زدم.دیگه هیچ تصمیمی نمیتونم بگیرم.مگه یه زندگی دیگه چقدر میتونه افتضاح باشه . همه ازم متنفر شدن.
فکر میکنن عقلم از دست رفته. میگن تو اون ادم قبل نیستی.اما یه ذره به عقل خودشون فشار نمیارن فکر کنن که شاید یه مشکلی باشه . از نظر اونا فقط یه ادم ۸۰ ساله میتونه افسردگی بگیره. یه چند وقتیه خودزنی میکنم البته الان کمتر شده اما خب تنها راهیه که آرومم میکنه ( حداقل برای چند دقیقه ) . اومدم حس و حالی رو که داشتم نوشتم ( اینکه به خودکشی فکر میکنم و خودزنی میکنم و … ) خوندن ، به جای کمک یه حرفایی زدن که … .
‌راستش واقعا دوست ندارم بمیرم اما خب یه وقتایی واقعا خسته میشم .
تو این دنیا حتما باید خودتو بکشی تا بفهمن چته و چی میکشی .

سلام خسته نباشید .من تست رو انجام دادم جوابش افسردگی نیاز به درمان بود. من مدت شش ماهه پدرمو از دست دادم پدرم تو خواب ایست قلبی کرد و ما صبح با خبر شدیم .از وقتی این اتفاق افتاده من شب که میشه استرس شدیدی میگیرم که خود به خود گریه میکنم فقط دعا میکنم زودتر صبح بشه ،اصلا نمیتونم بخوابم و میترسم تو خواب بلایی سر مادرم بیاد و تا صبح نفس کشیدن همه خانواده رو بارها چک میکنم ‌. هیچ چیزی شادم نمیکنه حتی اگر تو یه عروسی باشم بازم لحظه ای نمیتونم شاد باشم .ترس و دلهره داره دیوونم میکنه مخصوصا شبها

سلام روزتون بخیر
جواب تست من افسردگی نیازمند درمان بود، من ۲۶ سالمه و سرطان دارم ، به شدت احساس نا امیدی میکنم و دیگه هیچ انگیزه ای بزای درس یا کار ندارم، و حس میکنم دلیل اصلی افسردگیه من بیماریم هست.
به نظرتون نیاز به درمان دارویی یا مشاوره دارم؟
ممنونم

سلام جواب تست من افسردگی شدید است من دچار بی اشتهایی شده ام و به شدت کاهش وزن پیدا کردم بیشتر اوقات در اتاق تاریک نشسته و بمدت چند ساعت گریه میکنم حرف ها و حرکت های اطرافیان من را دچار رنجش شدید میکند چند روز پیش حتی انقدر گریه کردم که دچاره تب شدید شده و یک روز بیمار بودم هیچ هدفی برای ادامه زندگی ندارم از وضع زندگی فقیرانه و ظاهرم بشدت ناراضی هستم بیشتر از پاهای پرانتزی ام که همیشه مرا ازار میدهد یکسال پیش ۶بار با خوردن قرص های مختلف خودکشی کردم و اینکار برای من لذت داشت دچار مشکلات شخصیتی فراوان هستم و نمیتوانم با دیگران حرف بزنم مخصوصن در جمع در بچگی از سن ۸تا۱۲سالگی بصورت متعدد مورد ازار جنسی توسط دایی خودم قرار میگرفتم و نمیتوانستم به هیچکس حرفی بزنم و چون او عضو سپاه است از دین اسلام متنفر شده ام و به کسی هم نمیتوانم بگویم الان هم که به یک عشق یک طرفه دچار شده ام وضعییتم خیلی بدتر شده ریزش موی شدید پیدا کرده و موهای سرم تقریبن خالی شده است حافظه ی کمی دارم و اکثر مواقع وسایلم را گم میکنم و یا جا میگذارم و یا برای پیدا کردن یک وسیله ساعتها همه جا را میگردم به علت وضعییت بد مالی تمیتوانم پیش روانشناس بروم لطفن کمک کنید

سلام من ۲۰ سالمه یک ساله عروسی کردم و چهار سال نامزد بودم یعنی از ۱۶ سالگی اما بعد از ۱۹ سالگی بیشتر دوسداشتم کنار دوستانم باشم و سعی کردم ازدواجم دو منتفی کنم که بخاطر مخالفت خانواده و همسرم اتفاق نیفتاد یمدت یعنی سه سال که به یکی از دوستام بسیار وابسته بودم و دوست داشتم با اون وقت بگذرونم تا با همسرم همیرم از من ده سال بزرگ تره ،جدیدا شب ها اصلا نمیخوابم و صبح تا ظهر خوابم هر شب فکر میکنم چه بهتر که خودکشی کنم اما از مدگ میترسم و عملی نمیشود پدر و مادرم یک سال است که به شهر خودشون برگستن و من حالا تنها هستم و سالی چند روز با خانوادم ملاقات دارم اما دل تنگی شدیدی احساس میکنم.دوست ندارم کارهای خانه رو انجام بدم و همیشه دراز کشیدم هیچ غذایی نمیخورم ناهار و صبحانخ به هیچ عنوان و فقز شام در حد یک یا دو لقمه،با اینکه رتبه بسیار خوبی در کنکور اوردم و وارد دانسگاه شدم اما اصلا نسبت به رشته اپ احیاس خ شایندی ندارم هیچ تحرک و فعالینی نمیکنم حس میکنم همسرم پدر و مادرم و دوستانم حق مرا خوردند و با اینکه بسیار پدرومادرم رو دوست دارم گاهی در فکرم بسیار بهشون پرخاش میکنم تمایلات جنسیم بسیار پایینه و رابطه از روی اجبار و وظیفه انجام میدهم حالا حتی نسبت به اون دوستی ک‌وابستش بودم سرد تر شدم با اینکه او همچنان با من مهربانه اما همبشه به من غر میزنه ک دیگه مثل قبل نیستی چون من میخواستم بخاطر اون جدا بشم اما این اتفاق نیفتاد و ما خیلی سختی ها کسیدیم در ضمن دوستم،دختر هست.اما حالا حس میکنم با اینکه خیلی دوستش دارم اما احساسم مثل سابق نیست،همسرم مهربان و اهل کاره و از من ناراضیه چون مثل بقیه کدبانو نیستم و هیچ رسیدگی بهش نمیکنم،برام هیچ اهمیتی نداره ک شام بپزم و یا ب خونه رسیدگی کنم دوست تدارم باهاس برم بیرون از خودم بیزارم و حس میکنم خدا خیلی منو عذاب بده بخاطر بازی با سرنوشت همسر و دوستم همچنین نگرامی هایی ک‌والیدنم بخاطرم متحمل میشوند ارزو میکنم هر لحظه بمیرم اپا محقق شدنی نیست.

سلام من یه خانوم 32 ساله هستم الان مدت 3 ساله که روز اول قاعدگی بهشدت عصبی میشم اینجا ازمون شرکت کردم افسردگ شدید نشون داد اما در روزای دیگه خیلی شاد خوشحال امیدواور به زندگی هستم اما زمان قاهدگی به شدت عصبی پرخاشگر میشم رابطه م رو با همه قطع میکنم چوناز همه متنفر میشم بیرون نمیتونم برم غذا هم نمیتونم بخورم تمام کارایی قبلا شادم میکرد رو نمیتونم انجام بدم سرکار با همکارا مشکل پیدا میکنم با مراجعه کنتده ها مشکل ندارم اخیرا هن یه مشکل دیگه ای اضافه شده اینه که اون 3 روز اوباول مدام یه صدایی میاد تو گوشم میگه به خودکشی فکر کن تو که امیدی به اینده نداری تممش کن من ادم مذهبی هستم ولی حتی اون 3 روز رابطه مو با همه چی قطع میکنم اصلا یادم میره کی بودم الان میخام بدونم درمانی وجود داره چون داره زدگیم رو مختل میکنه میترسم کاری کنم لعدش پشینیمون بشم اما واقعا هیچکدوم از کارایی که انجاممیدم دست خودم نیست تو رو خدا درمان داره

با سلام. تست برای من تشخیص افسردگی شدید داد. دختر مجرد ۲۴ ساله هستم که دانشجوی ترم آخر کارشناسی هستم. ترم آخر که چه عرض کنم. ترم ۱۰. با علاقه شدید وارد رشتم شدم و به مرور بخاطر ناکامی های پشت هم توی رشتم به شدت احساس ناامیدی و بی انگیزگی شدید پیدا کردم نسبت به همه چیز. با پسر خیلی خوبی هم توی این دوران آشنا شدم که تا مدتها سعی داشت کمکم کنه که خودم رو ازین وضعیت بکشم بیرون اما نهایتا بعد از ۴ سال ناچارا برای جلوگیری از آسیب بیشتر بهش خودم رهاش کردم. احساس میکنم تمام روزای خوب زندگیمو از دست دادم. وقتی میبینم تمام دوستام به یه جایی رسیدن و ارشدشون رو تموم کردن و من هنوز نتونستم حتی کارشناسی رشته ای که خیلی هم دوسش داشتم رو تموم کنم بیشتر به خودم سرکوفت میزم و شدیدا احساس بی لیاقتی میکنم همیشه. از خودم متنفرم چون حس میکنم باعث سرافکندگی همه هستم با اینکه دوستانی دارم که همه پشتم هستن و دوسم دارن و خانوادم هم همیشه پشتم بودن و قبولم دارن. اما خودم عمیقا خودم رو یک موجود بی ارزش میدونم. گاهی وقتا احساس میکنم توی وجودم کسی هست که باهام لج کرده و از این همه شکست من لذت میبره. چون نمیتونم خودم رو ترقیب به هیچ کار مفیدی بکنم. اصلا تمرکز برای درس خوندن ندارم حدود ۳ سال هست و الان به شدت پشیمونم که چرا از چند سال پیش جدی نگرفتم و نرفتم دکتر و همین باعث شد به شدت پسرفت کنم در دانشگاه و الان حتی در شرف اخراج از دانشگاه هستم. خیلی اوقات به این فکر میکنم که شاید اگر بمیرم کمتر باعث سرافکندگی باشم با اینکه اطرافیانم اصلا معتقد نیستن که سرافکندشون کردم اما من به شدت این حس و احساس گناه رو دارم. نسبت به اغلب چیزایی که قبلا خیلی من رو تحت تاثیر قرار میداد دیگه حس خاصی ندارم. با این اوصاف آیا میتونم به طور کامل به نتیجه این تست مطمئن باشم یا این احساس ناشی از وضعیتی هست که الان توش قرار دارم و اضطراب ناشی ازش؟ البته با توجه به داشتن یسری از علائم دو قطبی مشکوک به داشتن اختلال دوقطبی هم هستم.

سلام از تست من افسردگی شدید دارم و نمیتونم به پزشک مراجعه کنم .با خانواده ام مشکل دارم یعنی یه بار برای کنکورم هزینه کردن و من اون سال خراب کردم و هیچ اعتماد به نفسی ندارم .از اون روز روزی صد بار این شکست رو سرکوفت میکنن و از خودم متنفرم . انگار ک مغز من در دست اوناس هیچ ارده ای از خودم ندارم و به تازگی به سیگار رو اوردم

سلام. طبق این تست افسردگی شدید دارم. از زندگیم هیچ لذتی نمیبرم از خودم و اطرافیانم متنفرم. از همسرم حالم بهم میخوره اون یه معتاده که فقط به خودش فکر میکنه اصلا هیچکدوم از نیازای منو تامین نمی کنه ولی دارم باهاش زندگی میکنم چون اصلا نمیتونم جدا شم و برگردم خونه بابام. هیچ ارتباط عاطفی باهمسرم ندارم میشه گفت ما تو طلاق عاطفی هستیم هیچ توجهی بهم نداره یه مدت با همکارم ارتباط داشتم که فهمید دیگه الان کلا بهم شک داره مدام اذیتم میکنه نمی دونم چیکارکنم. هیچ امیدی به آینده ندارم نه میتونم جدا شم نه میتونم زندگی کنم خسته شدم از این وضعیت چند بارم بهش گفتم بریم پیش مشاور توجه نکرد. کمکم کنین توروخدا

سلام من خانمی هستم 28 ساله و چندین سال هست که دارم با افسردگی میجنگم و 8 سال هست که بخاطر درس و شغلم به تنهایی و دور از خانوادم زندگی میکنم قبلا هم تجربه خودکشی داشتم و دائم دارم با فکر خودکشی دست و پنجه نرم میکنم و حتی بخاطر همین وضعیت محیط کارم و حتی شهری که زندگی میکردم رو هم تغییر دادم با اینکه الان از نظر کاری موفق هستم و همه منو انسانی توانمند میدونن ولی خودم همچین حسی رو ندارم و واقعا احساس می کنم دیگه خودم نمیتونم به تنهایی با افسردگیم بجنگم به حدی رسیدم که تا یک مشکل کوچیک واسم اتفاق میوفته فک می کنم خودمو بکشم و دلیلی هم که تا حالا عملی نکردم این بوده که میترسم اقدام کنم و بی نتیجه بشه و با آسیب شدید زنده بمونم . دائم به این فک میکنم که زندگی پوچه و دلیلی نداره که بمونم انگار سهمم همینقدر بوده و تموم شده و واقعا نمیدونم چطور میتونم از پس این مشکل بر بیام. دلم میخواد کارم رو رها کنم و برم پیش خانوادم ولی میدونم رها کردن کارم هم باز منو خوشحال نمیکنه و مطمئنم مجدد این حالاتم بر خواهد گشت جالب اینجاست که هیچ کس تا حالا متوجه افسردگی من نشده و نمیخوام هم بقیه رو درگیر کنم پیشنهاد شما چی هست

واسه من زده افسردگی شدید
من ۳ ساله این علائمو دارم الان ۲۰ سالمه
روز به روز بیخیال تر میشم
هر چی خودمو راضی میکنم‌نمیتونم برم‌پیش روان شناس
حس میکنم اون دغدغه ها و افکار منو مسخره میکنه همش ی ترس دارم
با خودم میگم من هیچ وقت خوب نمیشم
واقعا نمیدونم چ جوری بقیه افراد واسه این زندگی مسخره اینقدر تلاش میکنند

سلام من خانومی سی ساله هستم از دوازده سالگی مادرم بیماری سختی گرفت هشت سال با این بیماری دست پنجه نرم کرد و سر انجام تسلیم سرنوشت شد و ما رو تنها گذاشت دختر خیلی شادی بودم اما مشکلات زیاد بود و ناخواسته روح من رو تسخیر خودشون میکرد پدرم ازدواج کرد و خواهرم دچار مشکل شد و جدا شد با این حال سعی میکردم با دوستانم شاد باشم به مشکلات فکر نکنم خودم تو بیست سه سالگی بیماری گرفتم و عمل شدم اما خوشبختانه چیزی نبود الان که ازدواج کردم رابطه خودم با دوستانم کلا قطع کردم و با خانواده زیاد رفت آمد ندارم مدام فکر میکنم مثل مادرم بیمار میشم و از مریضی و مردن وحشت دارم تمام بدنم درد می کنه و همش فکر های بد میکنم خواهش مبکنم کمکم کنید دارم دیونه میشم

با سلام من یه دخترم من هیچ مشکلی ندارم بر اساس تست
بنظرم ادم قوی هستم چون بعد از شکست ها می تونم سرپا وایسم و تلاش کنم من امسال کنکور قبول نشدم ولی خیلی انگیزه دارم امسال برا قبولی تو رشته مورد علاقم…یه چیزی خیلی عزیتم میکنه اونم اینکه مثلا اگه یه ساعت ،دوساعت یا یه روز نتونم درست درس بخونم ( اونجوری که من میخوام) اعصابم بهم میریزه کلا ناامید میشم و دیگه نمی تونم خودمو جمع کنم احساس میکنم که دیگه کار از کار گذشته و همه جلو هستن و من عقب نمیخوام اینطوری بشه باید برای جلوگیری از این حالت چیکار کنم چون پارسالم بخاطر همین مشکل قبول نشدم من وسط 4 ماه نتونستم خودمو اوکی کنم با اینکه مشکل خاصی تو زندگیم نبود بنظرم همش تلقین ذهنی بود…..لطفا پاسخ بدین خیلی برام مهمه… ممنون از سایت خوبتون

دکتر طبق آزمون انجام شده من شدیدا افسرده ام واز شما کمک میخوام

سلام
من حدودا ۶ سال پیش از طریق یه تست فهمیدم افسردگی خفیف دارم و وقتی به خانوادم اطلاع دادم که افسرده ام گفتن فکر میکنی و خیلی خوب می تونستم افسردگیمو کنترل کنم و فقط هر وقت ناراحت بودم به خودکشی فکر میکردم
از پارسال دیگه نمی تونستم خودمو کنترل کنم یه دفعه گریم میگرفت و گریه میکردم (حتی اگه سر کلاس یا بیرون بودم)و حس نا امیدی و خودکشی حالمو بهم میزد تا اینکه چند ماه بعد که تست رو دادم فهمیدم افسردگیم شدید شده
میشه بگین چطور میتونم دوباره کنترل کنم احساساتمو؟
خسته شدم از بس وسط هر کاری یه دفعه یه مشت افکار منفی به فکرم می رسه و گریم میگیره

سلام دکتر خوبیِ.ما افسرده گی شدید زدین داریم 18 سالمه و کلا از هیچی دیگه خوشم نمیاد. چیکا کنیم دکتر حوصله خانوادم ندارما دلیل این افسردگیه همونان خخخخ چیکاا کنیم به نظرت همون خودکشی بهتر نیس

سلام آقای نامدار من ۲۳ سالمه و تقریبا یک سال میشه که برادرم رو از دست دادم، بعد از اون با این که به ظاهر خیلی خوب تونستم خودمو جمع و جور کنم ولی هنوز قلبم گرفته، یه حالاتی دارم که که تا پارسال هیچوقت نداشتم.. جوری که روزی نیست که به خود کشی فکر نکنم یا آرزو نکنم کاش یه جوری که مامانم یا خانوادم نفهمن بمیرم و از این احساسات و فکرها خلاص شم.. من به هیچ دین و خدایی اعتقاد ندارم و همین موضوع و همین پوچی بیشتر اذیتم میکنه و مرگ آگاهی و دونستن این که بعد از مرگ هیچی نیست، هیچ راهی برای سوگواری برام نذاشته.
دم دمای صبح به زور خوابم میبره و دائم کابوس میبینم و با گریه بیدار میشم، خواب از دست دادن خانواده و عزیزام به خصوص مامانمو میبینم.. حتی تو بیداریم فکرش از سرم بیرون نمیره.. ترسو شدم، از دوستام و آدمای دیگه فاصله گرفتم چون احساس میکنم دوستشون ندارم و دوست واقعی نیستن.. با نامزدم دائم دعوام میشه و احساس میکنم اونم دیگه دوست ندارم.. ولی وقتی قهریم خیلی سختمه.. نمیدونم چرا اینجوریم و نمیتونم درمان کنم خودمو.. نتیجه تست هم افسردگی شدید بود که خودمم احساسش میکنم کامل ولی حداقل تا چند سال آینده نمیتونم برم سراغ درمان چون از پس هزینه ها بر نمیام..
میخواستم اگر ممکن باشه یه راهی بهم بگید که این افکار و احساسات رو بتونم ندید بگیرم تا شرایطم بهتر بشه و بتونم درمان کامل رو شروع کنم.

سلام من ۱۶ سالمه و دخترم.
توی زندگیم سختی های زیادی کشیدم اما تا اونجایی که یادمه سعی میکردم بیخیال باشم اما تا اونجایی هم ک میدونم 4 ساله دچار افسردگی شدید هستم . یه مدت حالم بهتر شده بود .اما انگار برای چند روز یود . اولین خودکشبم رو 4 سال پیش انجام دادم . اما اتفاقی نیوفتاد . بعصی وقتا پرخوری میکنم بعضی وقتا بی اشتهام . تکلیفم با خودم معلوم نیست .یه آدم عصبی بد اخلاق غمگین شدم که در ظاهرخیلی اخلاقم خوبه اما از درون در حال اتیش گرفتنم
.از همه دور شدم از همه بدم میاد حتی از خودم . موهام سفید شدن . پوستم تیره شده . چشمام زیرش سیاه شده گود رفته هرکی میبینتم فکر میکنه 30 سالمه . من درسم خیلی خوب بود این اواخر یه اتفاق افتاد همه چی بهم ریخت . چند ماهه درس نمیخونم از یه طرف مامانم عصبانی سر درسم البته خودمم ناراحتم اما دیگه انگار برام مهم نیست .چند سال پیش بخاطر وضعیت مالیمون من نتونستم کلاسایی برم که خیلی دوستشون داشتم ، الان ک میتونم برم سمتش ازشون متنفرم .روزی ۱۸.۱۵ ساعت میخوابم فقط برای اینکه بیدار نباشم و گذر عمرم رو اینطوری نبینم دلم نمیخواد زنده باشم. از یه طرف مامانمم مثل یه ادم افسردست خانوادم خیلی منو دوست دارن اما من نه . فقط دلم میخواد زندگی نکنم چون احساس نابودی و خستگی میکنم . من که میخوام بمیرم . چرا زودتر نمیرم اخه .انگار هیچ چیز حالمو خوب نمیکنه میخام درس بخونم گریم میگیره .بعضی وقتا از شدت عصبانیت و ناراحتی قفسه سینم درد میگیره نمیتونم نفس بکشم . ن دوست دارم به گذشتم برگردم نه دوست دارم برم به اینده.از یه طرف همش جر و بحث هست بین پدر ومادرم البته که برام مهم نیست . خانوادم مخصوصا خواهر بزرگترم خیلی منو دوستم دارن خیلی بهم اهمیت میدن اما من نمیتونم اونی که میخوان باشم ،دیگه خسته شدم . هیچکی نمیفهمتم همین ک میخوام ی چی بگم میگن درس بخون :)دومین خودکشیمو بهمن ماهه همین سالی که گذشت انجام دادم اما بازم اتفاقی نیوفتاد حتی دبگه برام مهم نیست که خودکشی گناهه. من همیشه دختر نمونه ای بودم از نظر همه .اما تا اونجایی که یادمه از خودم متنفرم. دلم میخواد فرار کنم یه جا بکشم خودمو کسی جسدمو پیدا نکنه .. همچنان شاید دوباره امروز فردا خودمو خلاص کنم . هیچکس متوجه وضعم نمیشه چون هیچوقت دلم نمیخواد بروز بدم کسی بفهمه.، اگ میخواست حالم زود تر خوب میشد . اصلا چرا ابن بلاها سر من باید بیاد . . ممنون که این سایت رو گذاشتین تا خودمونو خالی کنیم دکتر ♡…

سلام.من تست انجام دادم و از جوابش تعجبي نكردم.از اينكه ديدم پاسخ نظراتو ميدين بيشتر تعجب كردم.به نظر خودت چرا مردم تو يه مرحله از زندگي افسرده ميشن؟شايد ادماي ديگه نا اميدشون ميكنن.اگه همه ميتونستن به ارزش هاي اخلاقي پايبند باشن هيچ ادم افسرده ي ديگه وجود خارجي نداشت.واقعا ادما بعضي وقتا خيلي ترسناكن.

سلام
من دخترم.15 سالمه.
الان دوساله به ادمای دورو برم بدبینم همش حس میکنم میخوان بهم اسیب بزنن.
خیلی بد اخلاق و عصبیم وقتی عصبانی میشم همه جارو بهم میریزم هر چی از دهنم در میاد به اطرافیانم میگم بعد که اروم شدم از کارم پشیمون میشم همه بهم میگن خودخواه و پرخاشگری و خانوادم از دستم کلافه شدن از مهمونی رفتن و جاهای شلوغ بیزارم و دوست دارم تنها باشم اصلا نمیتونم با ادمای جدید ارتباط برقرار کنم مثل قبل نمیتونم درس بخونم تو درسام افت کردم و اینکه تعادل ندارم گاهی وقتا میخندم خشحالم بعد یهو میرم تو فکر میرم یه گوشه میشینم بی دلیل گریه میکنم بعضی وقتا وسط گریه از حرص میخندم خودمو میزنم بیشر وقتا هم به خودکشی فکر میکنم خودمو توحالت خودکشی تصور میکنم ولی انجامش نمیدم و دیگه از خیلی چیزا لذت نمیبرم و روزا برام تکراریه چند باری هم تست دادم گفته افسردگی شدید به خونوادم گفدم ولی اونا میگن الکیه من نمیدونم چمه ؟ممکنه افسرده باشم؟
ممنون میشم جواب بدین …و خیلی ممنون از سایت خوبتون*

جواب تست :
افسردگی شدید
علاوه بر این اضطراب و استرس بیش از حدی رو هم دارم تحمل میکنم در شرایط کرونا هم از مراجعه حضوری خودداری میکنم