آیا ما صرفا درونگرا یا صرفا برونگرا هستیم ؟ آیا ممکن است یکی از این ویژگی ها در ما پررنگ تر باشد ؟

برون گرایی و درون گرایی Extraversion and introversion ) ) یک صفت شخصیتی و یک بُعد اصلی و مرکزی در نظریهٔ شخصیت انسان‌ است که توسط کارل یونگ روانکاو معروف سوییسی در سال ۱۹۲۰ مطرح گردید و با استقبال مواجه شد.

بحث اصلی در این مسئله، انرژی گرفتن انسان از دنیای بیرونش است.

بسیاری از افراد درون‌گرایی را با سکوت و خجالت همراه می‌دانند در مقابل آن انسان‌های برونگرا افرادی هستند که اجتماعی و شاد هستند.

این نظریه بر این اصل استوار است که درونگراها انرژی خود را از درون خود دریافت می‌کنند (ایده‌ها و مفاهیم را از ذهن) و برون‌گراها انرژی خود را از دنیای بیرون خود و در ارتباط با دیگران.

برونگرایی در تمایل به بیرون رفتن، پرحرفی، و رفتار پر انرژی نمایان می‌شود، در حالی که درونگرایی بیشتر در رفتار انفرادی و خویشتن‌داری آشکار می‌گردد.

برون گرایی و درون گرایی هردو معمولاً به عنوان یک زنجیرهٔ پیوستهٔ واحد در نظر گرفته می‌شوند. بنابراین، بیشتر بودنش در یکی از آن دو مستلزم کاهش در دیگری‌ است.

کارل یونگ و پیروان او  باور دارند که همه از هر دو گرایش برون‌گرایی و درون‌گرایی برخوردار هستند، (و معمولاً) یکی از آن دو بر دیگری غالب است.

با این حال، به جای تمرکز بر رفتار فردی، یونگ همیچین تعریفی از درونگرایی و برونگرایی ارایه می‌دهد:

درون‌گرایی به عنوان «نوع نگرشی که برحسب روش برخورد در جهت‌گیری در زندگی از طریق محتویات ذهنی روانی نمایان می‌شود» (تمرکز بر فعالیت‌های روانی درونی)، و برون‌گرایی: به عنوان «نوع نگرشی که بر حسب شدت علاقه بر روی جسم خارجی تعریف می‌شود» (جهان خارج)

اگر به مبحث برونگرایی و درونگرایی علاقه مند هستید، این برنامه دکتر مهرداد نامدار در برنامه سیمای خانواده شبکه یک سیما برایتان مفید خواهد بود.

 

 

 

 

 

 

 

راه و روش تشویق کردن فرزند

علایم و درمان اضطراب – گفتگوی دکتر مهرداد نامدار با برنامه سیمای خانواده

روانشناس خوب در رشت به چه کسی گفته می‌شود؟

چرا همیشه اینجوری رفتار میکنم؟